• minicik bir sahne. balkonda oturuyosaniz hele oyunu izleyebilmek icin sekilden sekile girmeniz gerekiyo.
  • istanbul devlet tiyatrolarindaki* bir grup tiyatrocunun ozerk bir tiyatro grubu kurma tesebbusu sonucunda, akm'nin otopark altindaki depolarindan birinin tiyatroya donusturulmesi sonucunda olusturulmus mekan. o zamanlar adi birim tiyatro idi, ve sizofren bir hamlet uyarlamasiyla acilmisti. minimum butce ile neredeyse hatir isleriyle olusturulmus heyecanli bir mekandi. ancak sonra bu grup dagilmis/dagitilmis olmalidirki burasi herhangi bir sahne moduna gecmistir. akustigi korkunc olmasina ragmen eskiden bir depo olmasinin avantaji ile her oyunda degisik bir duzenleme ile karsilasilabilinir, bu bakimdan takdire sayan bir yerdir.
  • sahnenin, ilk koltuk sırasıyla aynı seviyede olmasının getirisiyle, ön sırada oturanlarda oyunla daha bir içli dışlı olma hissi uyandıran tiyatro salonu. aynı sebeple, salona giriş ve çıkışlarda, masum bir muzurlukla* dekora dokunmak ve sahneye ayak ucuyla basmak mümkün olmaktadır**.
  • izlenilen oyun değil de oturmanın bir süre sonra işkence olduğu sıralar ve soğuk kış aylarında içerdeki havanın aldığı eksi değerler nedeniyle catharsise ulaşılan mekan.
  • perdesiz tiyatro sahnesi.
  • sahnenin yüzölçümü ile seyirci bölümününki neredeyse aynı, o yüzden kim oynuyor kim seyrediyor insan karıştırıyor bazen
  • seyirci bolumu ile bekleme alani arasinda bir kapi olmadigindan , sadece bir perde ile ayrildigindan bekleme alanindaki insanlarin konusmalari, ayak sesleri vs. iceriye kadar gelmektedir. bu hem oyuncularin hem de seyircilerin konsantrasyonunu kotu yonde etkiliyor.
  • aziz nesin sahnesi'nin, mimarisi, konumu ve kendisine ulaşma biçimi de aslında "aziz nesin hikayeleri"nin zarif bir parodisidir.

    bir kere akm'nin içinde değil ve içeriden bağlantı yok ya da "var ama yok". buraya bostancı dolmuşlarının ve trafik vakfı'nın devasa otoparkının yani otomobillerin içinden geçerek gidiliyor. amerikan filmlerinde hani önünde çetelerin kapıştığı tel örgüler olur ya onların benzeri bir nizamiyesi ve ışıklı bir tabelası var. bu kapı 99'da bayrampaşa cezaevi'nin nizamiyesiyle kardeş şehir ilan edilmişti.

    kapıdan geçince, "buradan inme "diyen ve kendi etrafında 5 tur dönen yangın merdiveninden iniliyor. kapıdan girince 30 derece eğimli rampası aynı zamanda fuaye olarak hizmet veriyor. ön koltuk sahnenin altında en üst koltuktan ise sahnenin kuşbakışı krokisini çizmek mümkün. balkonlardan izlemek içinse mahallelerdeki dedikoducu teyzeler gibi sarkmak gerekiyor.

    ve burada temsiller ekseriyet kapalı gişe oynuyor.
  • farklı sahne düzenlemelerine çok uygun bir yer olduğundan, devlet tiyatrolarının en başarılı işleri hep burada oynanmaktadır. farklı dekorun oyunu başarılı yaptığını söylemiyorum ama nedense böyle bir tesadüfe rastlanılıyor burada oynanan oyunlara bakılınca.
  • eleştirilecek yanları elbette olan, standartlara çok fazla uymayan bir sahnedir(sahneydi?) bu doğru ama yine de (balkonda hiç izlemedim bilmiyorum) izlediğim "faust" çok keyif vermişti.

    --- spoiler ---

    bir sahne biter, ışıklar söner ve birsüre sonra aniden bir spotun yanmasıyla anlatıcı elinde kocaman bir kitapla izleyicilerin arasında belirir.

    --- spoiler ---

    oyuncular çok yakındadır ve en küçük mimikleri görülür.
hesabın var mı? giriş yap