büyü dükkanı

• (bkz: psikodrama)
• gercekte hiç bişiin alınıp satılmadıgı, sadece satıcının alıcının kutunun dısına cıkıp bakmasını asıladıgı dükkan hikayeleri.
• oldukça güzel bir kitaptır. içerisinde şöyle bir söz geçer;
  
  "bir insanın akıllı davranması için üç yol vardır. birincisi iyice düşünmektir; bu en soylusudur. ikincisi taklit etmektir; bu en kolayıdır. üçüncüsü denemiş olmaktır; bu en acısıdır"
• satış-pazarlama alanında çalışacaklara önerilen, cin ali muadili bir başlangıç kitabı.
• yeşim türköz'ün yazdığı hikayelerden oluşan bir kitaptır. içerisinde çok değişik tarzda fikirlere yer vermiştir. büyü dükkanını yaşlı bir adam işletir. buraya gelen müşteriler hayatlarında bir şeyleri değiştirmek ister ve karşılığında bir şeyler vermesi gerekmektedir.
  
  benim favorim: "geriye dönmek ve aynı hataları bir daha yapmamak istiyorum." "bütün hatıralarını almama izin verirsen olur."
• "ve anlarsınız ki, savaşta önemli olan savaşma gücünüzden çok,, acıya dayanma gücünüzdür."
• psikodrama dalında yazılmış, küçük hikayelerden oluşan ve mutlaka hikayelerden birinde kendinizi bulacağınız, üslubu akıcı yeşim türköz kitabı. hayatında olup bitenleri sürekli sorgulayan, "neden"lere takılmış ruh halleri için birebirdir.
• devamı için (bkz: büyü dükkanı'nda iki çınar)
• “siz gülleri koklamak uğruna yerdeki papatyaları eziyorsunuz. ama ezdiğinize de değmiyor çünkü gülün kokusunu içinize çekmiyorsunuz.”
  büyü dükkanı aslında isteklerimize karşılık ödenen bedellerin pazarlığının yapıldığı yer. çoğumuz yaşarken isteklerimizin yerine gelmemesine takılır kalırız. o isteğe ulaşınca da ciddi bir boşluk hissine kapılırız bazen. eğer o isteğe herhangi bir bedel ödemeden ya da bir çaba sarfetmeden ulaşmışsak...
  basit ama sürükleyici bir anlatımı var kitabın. psikodramada da kullanılan bir teknikmiş sanırım.
• ''geçmiş ve geleceği birbirinden ayıran tek çizgi, içinde bulunduğumuz andı ve biz, çizginin kendisinden çok, onun birbirinden ayırdıklarıyla ilgileniyorduk. oysa geçmiş uğurladığımız bir misafir, gelecek ise henüz tanımadığımız bir yabancıya benziyordu.''
  
  yeşim türköz