büyük ekspres ^*

• (bkz: lets go europe) kitabında bile ismi geçen mekancık.
• ucuz görünümlü olup her an kazık yemeye hazır olunması gereken, 'bi daha gelmeyelim' dedirten, ama yine de hep ayaklarin goturdugu, orhan abicigimizin yuzunun tatlı gordugunde nasıl guldugunu gorebildigimiz bir mekan.
  tavukcu'ya alternatif. illa ki bira diyenler icin.
• ankara'da sakarya caddesi dolaylarında, yıllardır gidilen, ahşap taburelerinde göt acıtılan, baş garsonluğunu "ramo" olarak çağırılan ramazan ağabey'in yaptığı, zümküfül'ü ile meşhur, huzur express'in komşu birahanesi
• (bkz: buyuk express)
• tabelasinda yazan 1975'ten beri ifadesiyle, huzur ekspres'e kafa atan sahane bar.
  
  icindeki tek dekorasyonu, duvarlarindaki cam icinde cercevelenmis kelebeklerdir, ki bunlar da 1975'ten beri ordaymis izlenimi vermektedir. en azindan benim gittigim 10 yildan beri yerlerinden hic oynamadilar.
  
  muzige, ortama degil, muhabbete ihtiyac duydugunuz bir yaz aksaminda, rahatsiz edilmeden bahcesinde oturmayi tercih eden insanlarin geldigi, karakter sahibi, salas yer olmasiyla da gonlumuzdedir.
• kışın, mekanin kücük olmasi yüzünden, sadece sigara dumanindan degil, ayni zamanda iceri dolan kızartma yağ kokusundan havasizlik cekilebilen ama duvarlarında muazzam bir kelebek koleksiyonu bulunan meyhane. yazin disarda oturma imkani oldugundan daha keyiflidir (tabi taburede saatlerce oturabilenler icin). garsonları güleryüzlüdür, anlayışlıdır. yanindan gecerken herkese cok cekici gelmez, "aa bak ne güzel biryer hadi girelim" diyecegini sanmiyorum bilmeyen birisinin. bilen gelir buraya, alır alkolunu, eyvallah der gider, sorun çıkmaz. ama son zamanlarda "eskiden daha güzeldi sanki" diye düşündürüyor bana.
• kabuklarıyla kavrulmuş değişik bir tür fındık yenilebilecek sakin sakin bira içilip muhabbet edilebilecek ilginç mekan
• "neredeyse hiç bir zaman müzik çalmaz, dışarıda hep yer bulunur ve birası güzeldir" gerekçeleriyle bir zamanlar sürekli takıldığımız mekandı, ancak birayı bozmaları üzerine artık pek gitmioz. yuvarlak tahta masalarını özlerim, o ayrı...
  
  takılan insanlar da bir gariptir. hemen dibinde huzur express diye daha da garip bir yer vardır ki, buyuk express'te oturdukça yandan gelen muhabbetler bizi koparmıştır. rakı sofrasında üç adam oturur ve birine telefon gelir
  
  +tamam hanım geliyorum, birazdan otobüse bincem
  
  45 dk geçer...
  
  +hanım otobüsteyim sesin pek gelmiyo ben seni ariycam
  
  üstüne bi 45-50 dk daha geçer...
  
  +hanım otobüs kaza yaptı yolda kaldık. biraz gecikicem
• alkaralar'ın maç sonrası muhabbet mekanı.
• ankara sakarya caddesinin en az sulu birasını satar burası. "neden tv koymuyosunuz maç için falan?" şeklindeki sorularımıza "bizim müşteri sevmez" diye cevap verirler. genelde yaş ortalaması yüksektir. ahşap yapısıyla meyhaneyi hatırlatır ama gerek müşteriyle ilişkileri gerekse de mutfağı şeffaf bir şekilde sergilemesiyle teşbihte hata yaptırır insana. herkesin gittiği parlak renkli, yüksek sesli, büyük hacimli ve fakat ruhsuz yerlerin aksine insanların birbirini duyabildiği daha doğrusu dinleyebildiği, müşterisinin de garsonunun da kadrolu olduğu, ruhu da atmosferi de olan sessiz sakin güzel mekan.