• (bkz: babaanne)
  • anımsayan kızkardeşim. biz ikimiz ninemi gıcık etmek için özel adlı mekanlardan suçıkan'a mal güttüğü* yere yanına gittiğimizde şöyle ünnemeye* başlamışız: "babanne! babannee!"

    ninem bir türlü bize ey, dememiş. ta umudumuz geçip, 'ninee!' diye bağırınca, bir çalılığın ardından 'ey!' diye çıkıvermiş.

    sonraları, kızkardeşim ninemin yeğeniyle evleneceği sıralar gene nineme takılıyormuş: "karıları herkese kocasının dediği gibi hitabetmez mi? ben de sana onun gibi hala de'cen (diyeceğim)." ninem gene 'eyyer ey dersem,' demiş.

    (bkz: nine/@ibisile)
  • hani diyordun ya büyük olup da toplayamadım bir bayram yanıma evlatlarımı diye, sen giderken gelebilenlerden herkes toplandı evine.

    kardeşlerin, çocukların, torunların, akrabalar, komşuların...

    seni bulamadık evde. sanki bir odadan seslenip çıkacaksın gibi geldi gün boyu. ama olmuyor giden gelmiyor. kural böyle. ağladık ağladık yorulduk. sonra herkes evine. dünya da iş bitmiyor ki babanne.
    ah benim annem! çocukken elini bırakmadığım, peşini bırakmadığım hanımefendi kadın. hiç kızmadın, hiç bağırdığını, fevri hareketini görmedim. seni de kimse incitmesin artık. sen burdayken uzakta bile olsak kalbinden kalbime akan o sevgi çeşmesi kurudu mu şimdi? sanmam.

    şimdi sen bedenini toprakta bıraktın. ruhun bilmem ki nerede? bizim ulaşıp elimizin ermeyeceği yerdesin. biz yaşamaya devam ederken öleni kayıracak tek merci var. öyle ya bize de gidenlere de sahip bir'i var. ruha inanmayana, o'na inanmayana sözüm yok, herkes bildigi gibi yaşayıp, ölsün ve görsün. tekrar buluşmak ve o pamuk ellerinden yeniden öpmek dileklerimle.
  • babannem üvey annesinin atatürk'ün akrabası olduğunu iddia eder. ne kadar doğru bilmem.
hesabın var mı? giriş yap