bags' groove

• oldukça güzel bir miles davis şarkısı.
• 1954'ün haziran ve aralık aylarında kaydedilmiş^* pek güzel bir miles davis albümü. davis'in eski beşlileri arasında -hatta milt jackson ile altılı demek çok daha mantıklı- en sevdiğimi barındıran albümde miles davis'in yanında tenor saksofonda gencecik sonny rollins, piyanoda horace silver, (ancak bags' groove'da thelonious monk'u duymak elbette apayrıdır.) kontrbasta percy heath^*, davulda her cazcının bandinde olmasını isteyeceği büyük usta kenny clarke ve vibrafonda albümde adı^* geçen milt jackson yer alıyor. be bop ve hard bop döneminin en iyi vibrafonistlerinden biri olan bags'in miles davis quintet'la nefis uyum sağladığını hissetmemek mümkün değil.
  
  albüme adını veren parça bags' groove her anlamda başarılı, standartlaşacak kadar güzel, her vibrafonistin çalması gereken leziz bir eser. sadece bu kadar değil, take 2 ile bir kez daha katlıyor başarısını. daha önceki entrylerime göz atanlar anımsayacaktır, post bop dönemi için en iyisi bobby hutcherson derken; sözkonusu hard bop - cool jazz olduğunda milt jackson'dan şaşmamak gerekiyor.
  
  öte yandan rollins'in en iyi bestelerinin üçü bu albümde bulunmakta. nigeria^*nın baştan kaybetmişliğini kulak hizasına çıkaran airegin, standartların şahı oleo ve arka planda kaldığı düşünülse de gözümde en başarılı rollins parçalarından doxy. ilginçtir, o dönem henüz yükselmediğinden olsa gerek rollins en yüce bestelerini miles davis'in beğenisine sunmuştur. bir bakıma onun bunalım günlerinin başlangıcıdır 1954. iki yıl sonra st. thomas'ı besteleyecek, saxophone colossus'la caz tarihini sallayacak ancak uyuşturucu sorunu nedeniyle tahtını gencecik yaşta john coltrane'e bırakacak, trane'in ölümüne kadar "ikinci en iyi adam" olarak bilinecektir. ne de olsa bir daha gelmeyecek dünyaya giant steps.
  
  but not for me ise take 1 ve 2 arasında ritm ve çalış farkından olsa gerek epeyce mesafe barındırdığına inandığım başarılı bir standart^* yorumu olmuş. açıkçası coltrane'in my favorite things adlı albümünden dinlemeyi de pek severim ancak bags' groove'a da pek yakışmış.
  
  bu albüm bana kalırsa quinteta doğru zaman ve doğru tonda dahil olan bir vibrafonistin ne denli mükemmel değişime yol açtığına ışık tutan efsanevi bir örnek, başarılı bir kayıt. daha öznel olmak gerekirse, uzun-siyah saçlı kadını özlerken üstüme gelen kocaman evi aklım sıra küçültme çabalarımın fon müziği.