• kanat çırpmalarını, uçuşlarını, özgürlüklerine kavuşmalarının bütünlüğünü içinde bulundurduğu durumdur.

    kuşlar gibi olmalı insan, havada süzülmeli, uçsuz bucaksız denizlerin, ormanların üzerinde kendine yer aramalı...

    ve cenneti bulduğu yerde konmalı...
  • antonio lobo antunes' in harikulade, okunması gerekli ve okunması halinde canı çokça acıtan bir kitabıdır. özellikle rui s. 'in babasının çocuğunu kucağına alıp ona kuşların öldükleri zaman ters dönüp uçmasını anlatan bir babadan, çocuğuna kelebek kurutma sanatı mıdır ne haltsa işte onu anlatırken, kelebeğin kafasına dikkatlice zehir dökmek gerektiğini açıklayan babaya dönüşmesi rui s.'le birlikte sizi çok üzer ve düşündürür.
  • can yayınları koleksiyonumun antónio lobo antunes'e ait olan xlvıı. parçası, kitap içerisinde de geçen bir cümleyle özetleyebilirim sanırım: "başlamak ne kolay, bitirmek ne zor!" sf.21, sözlük yazarı cisho'nun da yazdığı gibi canı çokça acıtan bir kitap ve "ah rui!" dedirten, "yalnız değilsin sen" dedirten. yetişkin olmak ne zordur bazılarımız için, ya çok çocuğuzdur ya da çok yaşlıdır ruhumuz, ortası yoktur; oysa dünyanın neresine giderseniz gidin, ortası istenir. haftalarca insan yüzü görmediğim bir süreçte bitirdim kitabı ve iyi geldi diyemem ama bir şekilde, yakın, evde hissettim kendimi. portekiz'in o ruhen ve madden yıkık döküklüğünde, o sokaklarda, o otelde, o yol üstü restoranlarında ben de vardım, kahvem sütlü ve şekerliydi..aşağıda altını çizdiğim bazı cümleler var, sevgiler.

    --- spoiler ---

    pazara görüşürüz, anneciğim -dedi ve düşündü: hiçbir zaman 'bugün' demeyiz, hep gelecek pazar, gelecek cuma, gelecek salı, gelecek ay, gelecek yıl; titizlikle kaçınırız birbirimizle yüzleşmekten, çünkü hepimiz korkuyoruz, hissettiklerimizden korkuyoruz, seni seviyorum demekten korkuyoruz." sf.18

    -öğrenecek, keşfedecek, ya da icat edecek hiçbir şey kalmadığında ne yapmamız gerekir?" sf.23

    çekmecelerden hafif, tatlı kokulu bir esinti yayıldı, çünkü senin parfümün her şeye siner, yokluğuna bile, seni anımsadığımda." sf.25

    alçalmış gökyüzü, rüzgârın öz kumaşından dokunmuş gibiydi." sf.37

    şimdi bütün o hüznü çekip çıkaracağız." sf.48

    ister inanın ister inanmayın, şimdiye dek tanıdığım insanlar arasında hayata en az hazır olan oydu bence." sf.156

    gecenin bir parçası hep ağaçlarda gizlidir." sf.196

    --- spoiler ---
hesabın var mı? giriş yap