bazı detaylar

• biraz film biraz tiyatro tadında, tek perde 1,5 saat süren, 2022 yapımı baküs sahne atölyeoyunudur.
  
  metin & tasarım: osman utku atış - doğuş elden
  sinematograf: rıfat alizade - ömer ilci
  dramaturg: mehmet salih sezgin
  oyuncular: batuhan kodaloğlu - ergül can- ezgi sönmez - hanife özsoy
  reji asistanı: reyhan görkan
  makyaj: ayşe güreşçi
  
  prömiyerini kaçırdığım oyunu sezon bitmesine yakın nihayet dün izleyebildim. sezonun son gösterimi 24 haziran'da yapılacak.
  
  oyunda orta halli ve sade bir ev dekoru olarak askı, orta sehpa ve koltuk kullanılmış. ev dışındaki olayları görüntü olarak izliyoruz. arkeolog olan ve bir türlü tezini bitiremeyen tekin'in evden ayrılma sahnesiyle oyun açılıyor. sonrasında iki hafta öncesine gidiyor ve ekranda, aynaya bakarak iç çekişme yaşayan tekin'in sevgilisi aslı'yı izliyoruz. bu sırada tekin ve taksici eve geliyor. bir sonraki sahnede ise görüntülerden kenar mahallede oturduğunu anladığımız döndü eve temizliğe geliyor. bazı detaylarla birlikte (güvenlik prosedürü, kulaklık, penti poşeti, eski kaşar, parfüm, kürk mantolu madonna) bu dörtlümüzün hayatı birbirine karışıyor.
  
  "ilişkiler sevgiden mi kurulur ihtiyaçtan mı? peki ilişkiyi başlatan ve bitiren nedir? kendimizi ve ilişkimizi anlamlandıran şeyler sosyolojik yapıdan ibaret midir?" sorularını bana sordurtan oyundan oldukça keyif aldım.
  
  oyuncuları gerçek hayatta tanıyorum ve rol yaparken bambaşkaydılar, her biri karakterin içine girmişti, bu nedenle oldukça başarılı buldum. beden dilleri sahip oldukları sosyal statüyü ve karakteri başarıyla yansıtıyordu.
  
  oyuncu ezgi sönmez'in döndü karakteri için yarattığı ağız ilgimi çekti. döndü'nün günlük telaşları, tepkileri ve rüyası bu kadar kısa sürede onu tümüyle keşfetmemizi sağlıyordu.
  
  batuhan kodal, kaygıları olan ancak hayatı için bir şey yapmayı da beceremeyen orta sınıf tekin'i başarıyla yansıttı.
  
  hanife özsoy, toplumun öğrettiği gibi evlenip çocuk yapmak isteyen (gerçek istediği bu mu bilmiyoruz) beyaz yakalı snop aslı rolüne cuk oturmuştu.
  
  askerde yaşadıkları nedeniyle psikolojisi bozuk olan, aynı zamanda samimi bir insan olan taksici rolündeki ergül can oldukça iyiydi. düşük omuzları, donuk bakışı ve durup durup konuşmalarıyla dramatik olacakken oyuna komedi unsuru katmıştı.
  
  oyunun en sevdiğim yeri, 1965 yapımı metin erksan filmi sevmek zamanı'nın "ben sana değil resmine aşığım" sahnesinin gösterilmesiydi. "resmin sen değilsin ki, resmin benim dünyama ait bir şey. ben seni değil resmini tanıyorum, belki sen benim bütün güzel düşüncelerimi yıkarsın." aşk dediğimiz şey böyle başlamıyor mu, bir suretten hoşlanıp hayalimizdeki bütün güzel düşünceleri o surete giydiriyoruz, suretin kendisini tanıyınca da hayal kırıklığına uğruyoruz. hele döndü'nün bu sahnenin sonundaki sözü: "bundan bi bok olmaz!"
  
  bazı detaylardan minnacık "bir başkadır" tadı alsam da, başta yönetmen olmak üzere tüm ekibi çok başarılı buldum, emeklerine sağlık. temizlikçi döndü karakterinin kulaklığını daha bu sabah otobüste temizliğe gittiği giyiminden belli olan bir kadında (bir grup kadında) gördüm, bu da yönetmenin gözlem gücünü ortaya koyuyor. zaten baküs sahne, sanat üretme odaklı bir yer ve bu hallerini çok seviyorum. bu sebeplerden oyunu izlemenizi şiddetle tavsiye eder, kaçırmayınız derim :)
• biraz tiyatro, biraz sinema konseptiyle sergilenen oyun.
  
  tıpkı sahnelendiği baküs gibi minicik bir salonda geçen oyun film olan genişletilmiş sahneleriyle sizi antalya'nın bir ucundan bir ucuna taşıyor.
  
  gerçekten yetenekli dört oyuncunun sahneden taşan keyifli bir performansı ile, bir buçuk saat süren performansın ne ara bittiğini anlayamıyorsunuz bile...
  
  taksici abinin psikolojik sorunlarının yansıtıldığı ama içindeki çocuğun dışa vurumu, sevme şekli çok dikkat çekiciydi.
  
  yine aynı şekilde hizmetçi döndü'nün dikkat çeken şivesi, ailesine sahip çıkma şekli bazı detaylardan biriydi.
  
  aynı şekilde aslı ve tekin'in gerek özel gerek iş hayatlarındaki mutsuzluklarını yansıtması; gerek plaza insanlarının, gerek kamudaki kişilerin nasıl bir psikoloji içinde olduğunu çok iy ibir şekilde resmedilmiş.
  
  oyun gerçekten ismi gibi bazı detayları çok iyi şekilde irdeliyordu.
  
  bu sezon yetişemeyen kişiler için, eğer sahnelenecekse gelecek sezon kaçırmamalarını şiddetle tavsiye edeceğim bir oyun oldu. emeği geçen herkesi tekrar kocaman alkışlıyorum ve teşekkür ediyorum.