bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen

• en güzel hikayem'de de geçen umutsuz bir söz öbeği..
• teoman'in sebnem ferah'la duet modunda soyledigi ve iki yabanci'nin devami niteliginde oldugunu zirvaladigi en guzel hikayem isimli parcasinda gecen bir cumle.
  
  kulaklarım patlıyor sessizliğinden
  yorgunluğundan
  ölüyorum
  sinekler yapışıyor vücuduma
  gitmiyorlar
  yayılıyor kanları
  vurduğumda
  denizi araladım geçtim
  bir aşktan
  attım kum torbalarımı
  döktüm yaprakları
  ama uzandın tenime
  hissettim
  terim aktı parmak aralarından
  bazen , ne yaparsan yap olmuyor
  kanım hızlanıyor bazen
  damarlarımda
  kan çanakları aynada
  levham boynumda
  bir yapbozu tamamlarken
  bakıyorum
  büyük parçan eksik
  kalbin olduğu
  bazen bir vücudu sarıyorum
  banıp parmağımı
  tadına bakıp
  gözümü sevmeye karartıp
  yapamıyorum
  bazen ne yaparsan yap olmuyor
  bazen...
  
  acı bir tat kalıyor
  ağzımda
  bazen yutup
  unutup
  bazen tükürüyorum
  bazen ayılıp
  uyanıp bir nefesle yanımda
  adı yok
  sırtı var bana dönük
  bükük
  soğuğa çeviriyorum suyu
  ağlıyorum
  bakıp içine
  ayılamayıp anlayamıyorum
  bazen..
  
  derimin altında
  başarılı ayrılık notları
  yazılmış , çöpe atılmış
  intihar mektupları
  vuruyorum sokaklara bedenimi
  hayallere
  hayatımı yine omuzlarıma
  acımı alsınlar diye sığınıp
  kurtaracak kadınlara
  15 dakkamı
  bazen..
  
  bitti
  zor oldu ama bitti
  yapamadım benim
  başka bir kalbi
  bedenin zayıftı, kalbin güçlüydü
  belki
  haritası ama çok
  silikti
  sert bir şeydi iliklerimde
  aşk
  dayandım , ittim
  sığmadı , kanırmadı girmedi
  ama
  sıktım pis kanı
  akıttım yaramdan
  iyileştirmeye yaladım
  geçmişti
  sanki
  soktum neşteri göğsüme
  inanmaya halim kalmadı
  diye
  bitti
  zor oldu ama bitti
  bazen..
  
  korkma
  bilirim acıyı
  tedaviyi
  imkansızlığın kekremsi tadını
  dün insanlara baktım
  kendi kirli camımdan
  terkedilmişler çoktan
  yaradan
  tarafından
  
  ben kesilene kadar yüzdüm ama
  görünmeyince karan
  bıraktım kendimi battım
  bir taş gibi
  yanmıştı , çizilmişti ama
  sayrettim ağlayarak
  sabredip
  çok sevdiğim bir filmi
  artık yalnız senin için
  üzülüyorum
  bitti
  zor oldu ama
  bitti
  
  benim de zaten hiç gücüm yok
  yüzüm yok hiç
  umudum yok
  ama bil ki
  farklı bir hayaldi
  işkenceydi bazen
  bazen çok güzeldi
  ama anlıyorum sesinden
  kurtulmuşsun
  sen
  nokta konmuş bitmiş
  en güzel hikayem
• bana göre,
  teoman'in nadir ortaya cikardigi güzel sarkilardan birinde geçen dogruluk payi çok yüksek cümle. bazen gerçektende yetmiyor hiçbir sey. ama bazen!.. kelimeler yetse, duygular yetse, yaptiklarin ortaya güzel bir sey çikartsa, keske.
• (bkz: olmuyor olmuyor istesem de)
• tüm yaşamsal imgeler için ayrı ayrı savaşıyorum.
  her şey aynı hayati amaç için, hayati zorunluluklara biraz kenar süsü olsun diye bu çaba.
  kanıyor parmak uçlarım.
  donup kalyorum.
  ağlamayı özlüyorum anlamsız gülümsemelerde.
  tekrar tekrar ayağa kalkmaktan, ve sahte umutlarla dolu çok yaslı, biraz yaşlı bir yüz taşımaktan yorulmuş bacaklarım.
  bir çocuk parkının kirli kumlarında koşmaya hasret, hiç erimeyecek kumdan kaleler üstüne umarsızca basmaya susamış ayaklarım, başkaları bozmasın diye hayalleri.
  hayal dünyama olgun ellerin değmesinden usanmış, bir o kadar uslanmış olmanın tecrübesiyle, yine de...
  yine de hayal kurmaya ve masallara inanmaya...
  anların bedelini yıllarla ödemeye ve her acıyla yıllarca yanmaya...
  yanmanın içindeki sancılı çocukluk anlarına özlem duya duya...
  yine de yaşamaya bu çaba.
  nefes alışlara az da olsa biraz deniz, biraz tuz, biraz yosun, biraz mavi katmaya,
  bir kadeh şarabın tadında bir aşka ağlamaya...
  
  bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen
• ellerimden bulaştı yüzüme kan korkma. hem acımıyor ki hiç! zor sanırdım öldürmeyi. o kadar zor değilmiş. parmaklarını kalbine batırmak yeterli. şu kan kötü işte sadece. ılık, ıslak, yapış yapış.. korkma ama yüzümde yara yok. görünen hiç bir yerimde yok yara. elimden bulaştı onlar sadece.
  
  ne çok çözüm denedim ellerimden kan damlamadan önce. bunun sona kalması çaresizlikten değil. bilmemezlikten.. ölümle çareyi bir araya getirmenin ironisinden. beyin duruyor herhalde bazen. görmüyorsun gözünün önünde duran imkanı.
  
  arafta asılı kalmış bir sarkaç gibi gidip geliyorsun sadece bazen. gittiğini sanıyorsun. ilerlediğini, büyüdüğünü. oysa sadece...
  
  dört bir yandaki bütün sınırları kaldırabildiğini, kendinden yeni bir sen yarattığını sanıyorsun bazen. bazen gerçekten o sınırları aşıyorsun da. ama olmuyor işte.
  
  duvarlar örüyorsun bazen kendine. hiç penceresi olmayan, ses geçirmeyen.
  
  bazen de içini öldürüyorsun böyle. ama öyle işin kolayına kaçmadan.. içindeki çocuğu öldürmek değil bu. basbayağı içini öldürüyorsun. ellerinden kan damlıyor. korkma diyorsun, korkma yüzümde bir şey yok.
  
  yine de:
  bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen
• işte yine olmadı.senin ardından yatağı senin gibi yapmaya çalışıyorum ama hep bir ucu dışarıda kalıyor çarşafın, yorgan buruşuk kalıyor, yastıklar senin ellerinle yaptığın gibi havalı durmuyor, örtünün zaten başı sonu dağılmış, olmuyor , o kadar uğraşıyorum düzelmiyor o yatak bir türlü.
  
  demlediğin çaylara çok uzak poşet çayın tadı. yumurtalarım yeterince pişmiyor, kuş sütü eksik masalarımızdan geriye sevgin eksik döküntüler kaldı şimdi. özeniyorum kahvaltı hazırlayayım diye ama olmuyor işte. reçeller tatsız, peynir tuzsuz.
  
  seni aklımdan çıkarmak için , hele de geceleri, bilgisayar oynamaya başladım, ama olmuyor işte, her geçtiğim bölümün ödülü gözlerin gibi. çıkmıyor aklımdan bir türlü, keşke içerde olsan ve kızsan bana , "hadi artık bırak bilgisayarı" desen, küssen, bir daha hiç oturmasam sözlüğün bile başına, ama olmuyor işte. bazen elimde değil değiştirebilmek bir şeyleri.
  
  dünyanın en güzel şiirini yazsam sana, bir şey değişir mi?
  bütün çiçeklerini toplasam (gülmeyin ulan)
  yollarına sersem, sen basmazsın gerçi çiçeklere, ve hatta kızarsın belki yazık değil mi onca çiçeğe, çiçek dalında güzeldir dersin ya hep hani. ama her buluşmamızda da beklersin belki elimde çiçek olsun diye. çelişmek başlı başına insan olmanın sebebi zaten.
  
  zaman makinesi mesela..
  ama biliyorum ki bir şey değişmeyecek çünkü bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen
  
  o zaman alışmalıyım sensiz yaşamaya, ama bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen. peki bu nasıl bir döngü, kendi çarkı çevirdiği için peynire yetişemeyen fare misali. o zaman yeniden başlamalı hayata. bir beyin yıkama istasyonu bulmalı, iç dış yıkattırmalı beynin her yerini.
  
  peki o zaman yaşadığımız güzel zamanlardan silinmez mi? zaman herşeyin ilacıdır, daha önce de söylemiştim yan etkileri oldukça kuvvetli olan.
  
  zaman her şeyi sanata dönüştüren ^*, ne yaparsam yapayım olmuyor bazen. olmasın.
• (bkz: en güzel hikayem)
• bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen
  ne uyuyabiliyorsun
  ne de uyanık kalabiliyorsun
  ne acıkabiliyorsun bir şeylere
  ne de doyabiliyorsun elindekiyle
  ne sevebiliyorsun adam gibi
  ne de izin veriyorsun ki sevsinler seni
  ne hatırlayabiliyorsun unuttuğunu
  ne unutabiliyorsun hatırladığını
  ne gidebiliyorsun buralardan
  ne kalabiliyorsun gittiğin yerde
  ne konuşabiliyorsun ne susabiliyorsun
  ne köy oluyorsun ne kasaba oluyorsun
  ama allah var çabalıyorsun
  bir sike yaramıyor biliyorsun
  boşver,
  bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen
• çaresiz kalınmışlığı ifade eden en iyi cümlelerden birisi.