beç
-
sonundaki c "ch" olarak okundugunda, osmanlilarin viyana'ya verdikleri isim.
sirplar da viyana'ya bec derler, ki muhtemelen turkce'den sirpca'ya gecen binlerce kelimeden biridir. -
viyana. eskiden türkler, viyana kalesine bec derlerdi.
-
ardahan yöresinde sikça kullanilan, saf, aptal, öküz, vb. anlamina gelen kelime.
-
beçlenmek diye bir fiili bile vardir. cok sasirdi, aptal gibi kaldi cevab veremedi manasina gelir. beclendim, beclendin, beclendi, beclendik, beclendiniz, beclendiler..
anneannelere cok yakisir. "ola ne beç beç bakiyersin? de hayde gedak." gibi.
evet. -
anannemin yıllardır anlamını tam olarak bilmeden kullandığı, sözlük sayesinde anlamını öğrendiğinde ise mutluluktan kahkahalar attığı bir garip ardahanca kelime.
-
(bkz: mama take this beç from me)
-
(bkz: batch)
-
atsız'ın davetiye şiirinde şöyle geçer:
"senin dostun cermanya'ya biz nemçe deriz,
bir gün yine beç önünde düğün ederiz." -
viyana'nın aslında macarca ve slav dillerindeki ismidir. kelime osmanlı türkçesine de buradan tevarüs etmiştir. 16.,17. ve 18. yüzyıl kaynaklarında beç kullanırken, 19. yüzyılda osmanlılar şehre viyana demeyi tercih etmişlerdir.
nemçe payitahtı olan beç, yazılış benzerliği olan, meşhur tarihçi ibrahim peçevi'nin memleketi macaristan'ın güneyindeki pecs (peçuy) ile karıştırılmamalıdır. -
(bkz: beç tavuğu)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap