behaviour

• (bkz: behavior)
• behavior'in brit hali.
  (bkz: amerikan ingilizcesi vs ingiliz ingilizcesi)
• davranış,psikoloji biliminin inceleme nesnesi ya da konusu
• prodüktörlüğünü pet shop boys'un harold faltermeyer ile beraber yaptığı, ayrıca johnny marr, angelo badalamenti ve balanescu quartet gibi isimleri de barındıran, zamanında (psb'nin her albümünde yaptığım gibi) evire çevire, gece gündüz hiç durmadan dinlediğim, neil ve chris' in orkestral denemelerini içeren 1990 tarihli albüm. introspective'den sonra kulağa pek duru, pek sakin ve sanki çok daha kişisel gelir. en önemlisi being boring gibi bir inciyi barındırır ve tabi ki tek kelimelik albüm ismi geleneğini de bozmaz. albümü oluşturan parçalar, sırasıyla;
  
  1. so hard
  2. being boring
  3. this must be the place i waited years to leave
  4. to face the truth
  5. how can you expect to be taken seriously?
  6. only the wind
  7. my october symphony
  8. nervously
  9. the end of the world
  10. jealousy
• ben nolan isimli bir coninin yazdigi, css selector'lari ile eleman secip script baglamaya yarayan ufak bir kutuphane. temel olarak ie'nin behaviours mantigindan esinlenilmis gibi gorunmekte. standart degilse bizden degildir mottosuyla ie'nin bu ozelligine hic bulasmadim ama, ozellikle onclick, onhover gibi event'leri eklemek icin css kullanmak cok akillica geliyor. diger browser'larda olmayan bu ozellik artik bir olcude kapanabilir belki. daha fazla bilgi icin
  
  http://www.bennolan.com/behaviour/
• pet shop boys un ticari olarak en başarısız albümü. yanlış anlaşılmasın süper şarkılar da vardır, ama...
  
  grubun en büyük hitlerinden biri olan domino dancing i barındıran introspective albümünden sonra hayranlarını hayal kırıklığına uğratmışlardı. hatta neil tennant "bu albümden ve konserlerinden epey zarar ettik" demişti. gerçekten de grubun tamamen tarzının dışında olan, kasvetli, ağır aksak parçalardan oluşan karanlık bir albümdü. kapağı bile alışılagelmiş değildi grup için.
  
  o zamanların koyu bir pet shop boys hayranı olarak hep mesafeli durduğum bu albümden en aklıma takılanlar soft porno videosu ile hatırlanan being boring ( o bile ingilterede ancak 19 numaraya çıkabildi ) ile sempatik how can you expect to be taken seriously (o da 22 numara ) olmuştur.
  
  neyse ki grup, bu albümün hemen ardından önce best of ları discography ve akabinde very albümleri ile durumu kurtardılar...bir daha da bu kadar inmediler.
• komputur tabanli konstruktivist pop albumu.
• pet shop boys'un please-very arasındaki döneminin en zayıf albümü olarak görülür.
  
  aslında içinde çok iyi şarkılar barındırır. being boring zaten psb diskografisinin en yukarılarında durur. fakat tabiri caizse biraz kasvetli, durağan bir albümdür. bu nedenle istediği başarıları yakalayamadı. fakat psb hayranları için ayrı bir yerde durduğuna eminim bu güzide albümün.
• pet shop boys‘un erken girdiği orta yaş krizi. enerjik ve synthpop dolu ilk üç albümü benimseyip seven hayranlara ‘behaviour’ cidden de biraz bayık gelmiştir. aslında how can you expect to be taken seriously ve so hard gibi grubun eski işlerine göz kırpan şarkılar da barındırıyordu, ama yine de özellikle de introspective sonrasında bekleneni veremediği ortadadır.
  
  bununla birlikte, ikilinin sanatsal anlamda en beğendiği albümlerinin de bu olduğunu düşünüyorum. zira “pop” şarkılarını “art” şarkılarından ayırdıkları popart toplamasına bu albümden yollanan üç single^*** hep ikinci kaset/cd “art”ta yer almıştır ve bunu yapan tek albümleridir. öte yandan koca diskografilerinden bu albüme alınmayan iki-üç single’dan biri olan how can you expect to be taken seriously’ye bir şans tanınsaydı o yüksek olasılıkla “pop”a giderdi. belki de sırf albümü sanatsal anlamda doğru konumlandırmak için dışlamışlardır güzelim şarkıyı.
• pet shop boys'un 1990 tarihli ustalık dönemi albümü.
  
  bu albümle olan tek sıkıntım, kişisel olarak en sıkıntılı dönemimde en sevdiğim grubun böylesine sıkıntılı bir albüm üretmiş olması. sen git actually gibi 4 tane 1 numara parça çıkarmış olan kilometre taşı bir albüm üret, ardından tüm zamanların en iyi cover'larından biri sayılan always on my mind parçası ile zirve yap, instrospective gibi ders niteliğinde bir pop müzik albümü ile türün tanımını tekrar yap. sonra gel içine kapan, esnereyek muzip bir şekilde poz vermek yerine al eline bir demet çiçek, ense traşını göster. olacak iş mi ?
  
  aslında böyle bir albümün geleceği daha please yıllarından belliydi belli olmasına da, ben bunu 2000'lere doğru bekliyordum açıkçası. neyse ki bir sonra çıkacak olan very albümü ile özlerine dönmesini bildiler.
  
  bütün bu sızlanmalarıma rağmen behaviour bu synth-pop grubunun esas malzemesini, çekirdeğindeki cevheri ve neler yapabileceğini dünya aleme dinletmesini bilmiş bir albümdür, buna itiraz edemem. catchy dans parçaları yerine melankolik ve kırılgan ballad'lar içerir. hani ilk albümden bir later tonight kadar sade değiller belki; ama dünya harikası o ikinci albümde yer alan it couldn't happen here ile bu albüme göz kırpmamış olabilirler mi sizce ?
  
  albümden çıkan ilk tekli so hard (önceki hitlerini andıran synth tınıları içerdiğindendir belki) uzun dönem boyunca bu albümdeki favorimdi. being boring'e çok ısınamamıştım ilk başlarda; dinledikçe sevdim. jealousy'i ise dinlemeye çok korkardım, "where’ve you been? who’ve you seen? you didn’t call when you said you would" dendikçe ağlardım, çünkü ben o yıllarda çoook kıskanıyordum, kıskançtım. derken neden sonra, dünyanın güneş etrafında bir 15-20 turu geçmiştir belki, this must be the place i waited years to leave gibi bir pırlantanın ışıltısını yeni farketmiş bulundum. sözün kısası, albümün yayınlandığı sonbahar kış aylarında eski pet shop boys'u sadece bir iki parçasında bulabildiğim behaviour, tıpkı yıllandıkça kalitesi artan bir şarap gibi kalitesini korudu; eskimedi benim için. ya da bizler olgunlaştıkça bu tür albümleri daha iyi anlamaya başladık.
  
  güzel albümdür behaviour. en özel ve güzel günlerinizde itina ile dinleyiniz, dinletiniz.