ben öldükten sonra dünyanın devam etmesi

• ön bilgi: ben bi insan bi tanıdık, soyadı linus değil.
  
  anlamsız, saçma bi şey. ne demek olm lan ben ölmüş hala oyunda oynaşta mı olucaz hakkaten?
  
  hadi ben'i bırak, ben de ölücem mesela. o zaman da mı aynı olucak lan? ben öldükten sonra hayat bildiğin devam mı edicek? yoo dostum böyle malca bi şeye inanmamı beklemeyin. benim lan ölen ben! dünyanın merkezi lan resmen, ben öldükten sonra ne anlamı var otun kelebeğin? muhtemelen kepengi indirip kapatırsınız dünyayı eşşek diilseniz, adamım diye ortada dolaşacaksanız.
  
  ondan içim rahat.
• ölüm sonrası hayat, reenkarnasyon vb. kavramların insanın içini kemiren çıkış noktası. insanoğlu o kadar kendini beğenmiştir ki, öldüğü zaman bu maddi dünyada bir daha esamesinin okunmayacağını kabullenemez. illa geride kendinden bir şey bırakmak, öldükten sonra da ödüllendirilmek arzusundadır. beden ölünce ruhumuz ne oluyor gibi şüpheleriyle devamlılığı sorgular. oysa herşey gayet nettir. sen bir organizmasın, yaşamın sonra erer, sen de toprağa karışır doğanın sirkülasyonunda yeni formunla yerini alırsın. çünkü fizik şöyle der: hiçbir şey vardan yok edilemez. çarkın parçasısın ölüyken de yaşarken de. sen öldükten sonra dünya devam eder, senin karıştığın toprakta filizlenen çimle beslenir çünkü yaşam. aslında dünyadan hiç ayrılmadığını bilmek daha rahatlatıcı değil mi?
• aklın alacağı bir şey değil. şaka gibi bi şey.
  
  arkadaşlar söz konusu olan ben'im burda. kimse kendi ölümüyle veya milyarlaca başka insanın ölümüyle karşılaştırıp bi sonuca varmasın. bana ne milletin dandik ölümlerinden. ben'den bahsediyoruz.
  
  oha ya.
• (bkz: insan sıfıra asimptotik bir varlıktır)
• (bkz: ben doğmadan önce dünyanın devam etmesi)
• olacak şey değildir.
• (bkz: al beni koy cennete bak bakalım ne oluyor)
• (bkz: ismet ben ölürsem dünyayı durdurun)
• durup dururken ölümü ve bizim açımızdan yokmuş gibi gelen sonrasını düşünürken bir anda fark edilen ve ardından hiçbir şey için hiçbir şekilde ölmek artık çok da cazip bir durum olamayan; en büyük kahramanca ölüm hikayelerinin öznesi olmaktan çok anlatanı olmanın daha cazip gelmeye başlamasına neden olan, en sonunda "eğer herkes benimle beraber ölecekse hiçbir sorun yok" düşüncesine sıkı sıkı sarılarak etkisinden görece kurtulup rahatlanabilinen ve her gün ölüme biraz daha yaklaştığını bildiğinden ötürü dünya için "hadi bitse de gitsek" diye düşünmeye neden olan, "bu uğurda hiç kimse bir adım atmış mı?" merakıyla her sabah ilk olarak televizyonu açtırıp ntv ekranlarını kırmızıya boyayacak bir yolunu şaşmış serseri gök taşı ve ya deposundan çıkmış bir nükleer bomba haberi görmeyi umduran beyin kemirici düşünce.
  
  not: evet korkak birisiyim.
• bu dünyadan cehennem olup gitmeyi isteyen bünyelerin pek umurlarında olmayan hadise. zaten sene 2011 olmuş insanlık kokuşmuş aciz bir medeniyetten ibaret. hiçbir şeyin değerinin kalmadığı, sanatın her alanında çöküşün dik alasının yaşandığı şu devirde dünya devam etse ne etmese ne. insanlar varoluşlarının nedenini çözemedikten kendilerini anlamlandıramadıktan sonra, dünyanın devam etmesini kendilerine dert edinecek hakka sahip olduklarını sanmıyorum. vaktini doldur ve git yapabileceğin en iyi şey bu.