ben dili

• bunu özellikle çocuklarla konuşurken kullanın derler.
  kullandık: (off.. ya'ların çok kullanılması evde hırssssssssss şeklinde bir ergenlik yaşayan şahsın varlığına işarettir)
  
  -offf ya offf... saatimi bulamıyorum
  -hmmm saatini bulamadığın için üzüldüğünü düşünüyorum.
  
  -off.. nerde bu ya...
  -hmm.. saatinin nerde olduğunu bulamamanın seni üzdüğünü görüyorum
  
  -ne diyosun anne yaa.. saatim diyorum.. yokkk..
  -hmmm... seni anlamaya çalışıyorum...
  
  -ya daha az evvel elimdeydi...offf yaaa...
  -saatinin az önce elinde olduğunu ama şimdi bulamadığını düşünüyorum.
  
  -.........
  -?????
  
  -sen iyi misin?
  - benim iyi olup olmadığını merak ettiğini düşünüyorum..
  
  -anne yaa.... ne biçim konuşuyosun sen öyle ya, deli misin nesin?
  -benim deli olup olmadığımı sorduğunu düşünüyorum...
  
  -hayrola? n'oluyoruz... saat diyorum saat yok.. saaaatttt..
  -aman be banane.. nereye koyduysan ordadır eşşşek sıpası.. sanki ben kaybettim. kabahat kitapla psikolojiyle seni yetiştirmeye çalışanda zaten... ara bulursun.. bır... bır... bır... bır... vıvı.. vıdı... vıdı...
  
  -hep böyle yapıyosun zaten... vıdı.. vıdı.. vıdı..
  -ne halin varsa gör... (sabrın zerresi kalmamıştır, ses tonuyla açık etmişizdir)
  
  -aaa bulduuuummm!!! (şıngır mıngır bi sesle)
  ardından çaaattttt! surata kapanan kapı sesi...
  
  budur. arz ederim. beceremediğimdir. yenildiğimdir.
  analarımızın, nenelerimizin sistemine döneceğimdir.