• ortaokulda fizikte work'u tanımladıktan sonra kafamda yaşamı tanımlayan olay. kapalı bir sistemde hiçbir zaman mutlak kazanç yoktur. mesela yüksek bir yere çıkmak için merdiven yaparsınız enerjiden kazanır; yoldan, zamandan kaybedersiniz. düdüklü tencere yaparsınız yemek daha çabuk pişer, tattan kaybedersiniz. meyve, sebze hormonlarsınız daha fazla ürün alırsınız ürünü bok edersiniz...

    belirsizlik ilkesi'nin de bunu belirtmesi ilginçtir.
  • daha sonradan adina tecrube dedigimiz olaylar ici soylenebilir..
  • paralel ve meridyenlerle ilgili özellikleri düşünürsek mesela çemberleri paralel yaparsak aralarındaki uzaklığı sabit tutabiliriz ve iki paralel dairesi arasındaki uzaklığı ölçebiliriz ama bu sefer de paralellerin uzunlukları değişir. cemberlerin uzunluklarını sabit tutarsak bu sefer aralarındaki uzakligi bilememiş oluruz.
  • olgunlasirken yaslanmak.
  • (bkz: her kaybediş bir kazançtır)
  • (bkz: dimyata pirince giderken evdeki bulgurdan olmak)
  • kumarda kaybeden askta kazanır
  • ekonomide de var boyle birsey. degis tokus mantigi: birsey istiyorsaniz, bir dierinden vazgecmek zorundasinizdir. konuyla alakali olarak universiteye gidecekseniz eger, 4 senelik is tecrubesinden vazgeciyorsunuz gibi bir ornek de verilebilir.
  • en fenası, para kazanırken zaman kaybetmek.
  • hali hazirdaki insan mantiginin, icgudusunun bencillik ile karismis bir ihtiras ile cozumunu aradigi olaydir.
    her zaman kazanilabilecek olanin en fazlasinin kazanmak, bir takim goruslere ve bilim dallarina gore basarinin ta kendisidir. bu ve benzeri sebeplerden, kaybetmek, kelime anlami kaynakli zararli bir durtuyu insanin isler mekanizmasina surmektedir ki bu durtu yaslanmaktan, para kaybetmekten/kazanamamaktan ve insanlara komik gorunmekten korkanlarin en onemli yakitidir.
    belki de tek istisna boschtur.
hesabın var mı? giriş yap