biraz paris

• 2. place blanche
  
  bir çocuk kemancı akşama dağılan
  aseton kokulu erkek orospular
  incecik kaşlarını çalmış kadınlardan
  kirpikler takınmış karanlıkta uzar
  bir zenci ansızın kırılır yalnızlıktan
  dumanlı bir şişe sanki damar damar
  belki sakal bırakmayı geçirir aklından
  belki red star'da kaleci oynamayı
  
  geç oldu saat korkuları çaldı çoktan
  sokak ağızlarında cezayirli itler
  cyrano kahvesi'nde tastamam bekliyorum
  gelmeyecek misin yoksa gelmeyecek misin
  suçlu suçlu çıkarak uykusuzluğundan
  günlerdir kötümsersin tasalar içindesin
  durup durup uzakları dinlemektesin
  yoğun sesler aranıp çocukluğundan
  
  o gece verdiğin kitabı okudum
  içim bir çam ormanı rüzgar dolaşıyor
  mösyö fernand gitmiş az önce sordum
  kızlar deli deli üstüme güldüler
  kızıl çizmeli berthe hep öyle çirkin
  küçük lili lejyonerle yaşıyor
  nasıl olduysa oldu plakta sesin
  sokak ağızlarında cezayirli itler
  cyrano kahvesi'nde tastamam bekliyorum
  
  gelmeyecek misin yoksa gelmeyecek misin
• bir attila ilhan şiiri;
  
  1. place pigalle
  
  telefonlarla geldi telaşlı ve ürkek
  birdenbire geldi beklemiyordum
  hayli dargın sesi kalın ve titrek
  umutsuzluğuma geldi oysa yorgundum
  üstelik incittim de istemeyerek
  
  akşamdı samanyolu patlamıştı
  bütün sacre coeur silme akordeon
  mulhouse´lu muydu neydi işte unuttum
  ilk yudumda ağlamaya başlamıştı
  şakakları ter içinde gece saat on
  kibrit aranıyor göğüs geçirerek
  bütün sevgilerinde yanılmıştı
  
  bir omzuna almış sanki gökyüzünü
  dudakları masmavi alsace lorrain
  yüzü cermenlerin en eski hüznü
  hölderlin bakıyor sisli gözlerinden
  ellerini şöyle okşayacak oldum
  duydum nabzının gök gürültüsünü
  
  adı yağmur mu akşamüstü mü
  uzak bir panayırda ip atlayan çocuklar
  dalgalar vurdukça sarsılan mendirek
  gecesi kaydı mı nedense beni arar
  dilinde özürler bilerek bilmeyerek
  zenciler çaldı mı cazın hali başka
  oturduğu yerde içtikçe eksilerek
  barın camlarına orospular çiziliyor
  özlem büyük korku epeyce şaka
  
  telefonlarla geldi telaşlı ve ürkek
  birdenbire geldi beklemiyordum
  hanidir içimden bir başkası geçiyor
  gözlerim hanidir ondan uzakta
  hölderlin´i bırakmıştım artık sevmiyordum
• attila ilhan'ın birbirinden güzel iki vurucu şiiri.
• 3. place clichy
  
  büyük harflerle yazılır asfalta gözleri
  cıgarasını fren lambalarından yakar
  sarışın bir hergele sevmişti isveç'li
  sokaklarda resim yapardı geceleri
  kaşlarını alırdı dudaklarını boyar
  kaç ülkeden çıkarılmış serseri
  
  yalnızlıklarını eklediler uç uca
  otellerden bir otel sabaha karşı
  gare de l'est'de neonların dilsiz telaşı
  kız sevilmekten yorgun oğlan bulmaca
  marsilya'dan yazar bir arkadaşı
  haydutluğuna çağırır gündüz gece
  
  iki yalnızlık da başına kaldı
  jarry sokağı'nda marie-madeleine'in
  eskiden gülerdi parlak bir gülüşü vardı
  artık boş vagonlar gibi gözleri derin
  aşağılık bir yerinde içlenmelerin
  çoktan iflah etmeze çıktı adı
• sanki biraz ciddi, biraz hızlı okunmak isteyen şiir. aceleci biraz.