biz atatürk çocukları

• erdoğan berkerin bestesi olan çocuk şarkısı/marşı. şöyledir:
  
  biz atatürk çocukları
  tüm ulusun umutları
  (x2)
  başımız dik, yüzümüz ak
  seyrederiz ufukları
  (x2)
  lal lal laa lal lal laa
  lal lal lal lal laaa
  (x2)
  ne mutlu türk olana
  ne mutlu bana
  (x2)
  ey sevgili büyük ata
  rahat uyu, etme tasa
  (x2)
  seviyoruz seveceğiz
  bil ki her an seninleyiz
  (x2)
  lal lal laa lal lal laa
  lal lal lal lal laa
  ne mutlu türk olana
  ne mutlu bana
• hatırladığım kadarıyla zamanında hemen hemen her 23 nisan şenliklerinde söylediğimiz marştı. yanlız arada bir yerde şöyle bir şey vardı;
  
  biz atatürk çocukları
  çok severiz insanları.
  
  şimdi anlıyorum da, ne kadar barışçıl ve önemli bir marşmış. şimdilerde unutulmuş.
• """ kurtuluş savaşı ve türkiye’nin kuruluşu; yoklukların, olanaksızlıkların
  ve çaresizliklerin kesişme noktasında başarılmıştır. yoklar ve olmazlar ile yola
  çıkan atatürk asla yılgınlık göstermemiş, başaramama gibi bir
  umutsuzluğa düşmemiştir. bunun en büyük nedeni türk ulusuna olan
  güvenidir. ulus bu güvenin gereğini kurtuluş savaşı’nda yerine getirmiştir. o,
  yurt sorunlarının çözümünde de bu gücün bilinciyle hareket etmiştir.
  atatürk, türkiye’nin özellikle dış devletlerle olan ilişkilerinde yediden
  yetmişe tüm ulusun gücünü yanında gördüğünden, büyük ve asil türk ulusuna
  yaraşır bir politika izlemiştir.
  
  geçmişte büyük devletler karşısında izlenen ezik
  ve türk ulusunu küçültücü yaklaşımlar son bulmuştur. bu sayededir ki türkiye
  cumhuriyeti atatürk döneminde dünyanın en saygın ve dostluğu en fazla
  aranan ülkesi konumuna gelmiştir. aşağıdaki anekdot atatürk’ün türk
  ulusuna, türk ulusunun da ata’sına olan güvenini yansıtması açısından
  güzel bir örnektir:
  hastalığını kapsayan son yıllarında, kendisi, hatay meselesinden pek
  üzüntülü idi. hatay, misakı millî sınırları içinde ve fakat o güne kadar yurt
  bütünlüğüne katılamayan türk toprağı idi. ”yurtta sulh, cihanda sulh.”
  vecizesinin sahibi büyük insan, çok sevdiği gençleri ölüme sürüklememek için
  türkiye’yi savaşa sokmadan, hatay’ı fransa mandasından kurtarmak için
  çırpınıyordu.
  
  doktorların kendisine uzun ve tam dinlenme tavsiye etmelerine
  rağmen atatürk bu tavsiyeyi tutmadı. hatay davasına büsbütün sarıldı.
  son zamanlarında sanki hastalığı değil, en büyük derdi hatay meselesi; en
  büyük arzusu hatay’ı türk toprağına katmaktı. bir akşam umumî bir yerde
  rastladığı fransız büyükelçisine yine bu meseleyi açmıştı.
  
  bir aralık “beni üzüyorsunuz!” dedi.
  
  türkçe söylemişti. salonda bu sözü duyan bir genç ayağa kalkarak:
  
  -atatürk, sen üzülme! arkanda biz varız! diye bağırdı.
  
  atatürk başını sesin geldiği yana çevirdi. yüzünde bir sevgi açılışı
  vardı. gözlerini gence ve arkadaşlarına dikerek:
  
  -biliyorum çocuğum. bunu bildiğim için, böyle konuşuyorum, dedi. "
  
  arif hikmet par - m. agah önen