boşluk duygusu ^*

• (bkz: bosluk korkusu)
• kendini hayata tamamen kaptıramayan, farkındalığı yüksek olan insanların sıklıkla yaşadığı duygudur.
  en yakınınızla bile aranıza mesafe koyar ister istemez. bazı insanlar bu duyguyu yaşamaz ya da çok az yaşar.
  bir şeye (bu bir insan, iş, futbol takımı, çocuk, sevgili vs aklınıza ne gelirse) takılıp giderler ve yaşadığı hayata dışardan bakamazlar, bakmak da istemezler. halbuki, farkındalığı yüksek bir insan yaşadığı hayatın dışına çıkar biraz ister istemez.
• bardağını bulamamış poşet çaylar gibi hissettiren, hayatınızın merkezine koyduğunuz birinin, bir şeyin aniden hayatınızdan çıkmasıyla yaşanan bir kayıp duygusudur. herkes hayatında en az bir kere yaşamış veya yaşayacaktır. şiddetine göre geçme zamanı da değişir...
• çok sevilen bir diziyi izleyip bitirdikten sonra yaşanan ruh hali.
• mutlu, mutsuz, fakir, zengin, inanan ,inanmayan ,evli ,bekar... vs. tanıdığım her insanın içinde mevcut olan duygu
  dönem dönem dolar sanırsın ama bi türlü dolmaz... bi yerlerde kaçak var sanki
• olmayan şeyin, olduğuna inanılan hissi.
• boşluk duygusu hayatının bir döneminde herkesin hissettiği, bildiği bir duygudur. sıkıntı,anlamsizlik ve amacsizligin eşlik ettiği bazende hissizlik şeklinde yaşanan varoluşsal bir durumdur.
  
  bu duygu ile başa çıkmak için duygusal açıdan doyurucu ve daha işlevsel yollar vardir: hobi edinmek, sanat ve spor, çalışmak ya da gönüllü aktivitelerde bulunmak gibi...bu tür yollar kişinin hayatla kendiyle temas kurmasını sağlar.
• boşluk duygusu çeşitli şekillerde deneyimlenebilir. kronik nevrotik depresyonu ya da depresif kişilik yapısı olan bazı hastalar, bu öznel yaşantıyı yalnızca ara ara yaşarlar ve bunu diğer tüm öznel yaşantı türlerinden çok farklı olarak betimlerler. bu hastalar için kendilerini boş hissettikleri dönemler, artık uzak, erişilemez ya da mekanik görünen diğer insanlarla temasın yitirildiğini hissettikleri ve kendilerini de buna benzer bir şekilde hissettikleri dönemlerdir. artık yaşam anlam içermiyor görünmektedir, gelecekte herhangi bir doyum ya da mutluluk umudu yoktur, arayacak, arzulanacak ya da çaba gösterilecek hiçbir şey yoktur. bu hastalar artık kimseyi sevemeyeceklerini ve herhangi bir kişinin onları sevmesi için de bir neden olmadığını düşünürler; insan dünyası, insanlar arası anlamlı ilişkiler açısından, ya da en azından bu hastaları içeren anlamlı, sevgi ilişkileri açısından boşalmıştır. cansız nesnelerden oluşan dünyaları, sanki bu nesneler kendilerini çevreleyen alışıldık fonlarından fırlayıp nüfuz edilemez, anlamsız ya da erişilemez bir nitelik ediniyormuş gibi kesin sınırlara ayrılmıştır. günlük çevrelerinin genelde beğendikleri ve sevdikleri cansız nesneleri, yabancı ve acı verecek bir biçimde anlamsızlaşır.
  
  bu depresif hastaların boşluk hisleri yalnızlık hissine yakındır, ancak arada bir fark vardır: yalnızlık, hasret öğeleri ve ihtiyaç duyulan ve sevgililerine ihtiyaç duyulan ama şimdi ulaşılmaz gibi görünen başkalarının varlığı hissini içerir. psikinalatik açımlama, değişmez bir biçimde bu hastaların bilinçdışı bir suçluluk duygusu olduğunu ve öznel yaşantılarının "boşalmasının", üstbenlerinin adeta kendiliği saldırışını yansıttığını ortaya çıkarmaktadır. üstbenin uyguladığı sert iç ceza, sevilmeye ve takdir edilmeye layık olmadıkları ve yalnız olmaya mahkum oldukları şeklinde zımni bir hüküm içerir. daha derin bir düzeyde ve ciddi vakalarda, üstben baskılarının belirlediği iç fanteziler, kötülükleri nedeniyle iç nesneleri yok ettikleri ve dolayısıyla şimdi sevginin olmadığı bir dünyada tek başına kaldıklarıdır.
  
  (bkz: otto kernberg)
  (bkz: sınır durumlar ve patolojik narsizm)
• duygu ibresinin, negatif duygu durumuyla nötr duygu durumu arasında gidip gelmesiyle oluşturduğu durumun sonucu.
  ibre negatif duygu durumunun olduğu yönde nekadar ilerlerse hissedilen boşlukta o kadar büyüyor. can sıkıcı...
• bununla baş etmesi çok zor. hiçbir zaman yeterli görmezsiniz kendinizi. çoğu insan güçlü olduğunuzu, hayattaki sorunları bir şekilde atlattığınızı düşünür; ama sizin içiniz sıkılır, kendi kendini sıkıştırır, beyniniz sanki tutulmuş gibi olur. ağrır, ağırlaşır. her şey gelir geçer dersiniz. nasılsa bir gün biter boşver yaşa dersiniz. bu da bir-iki saniye ya da dakika sürer belki sürmez. hiçbir yolu yok gibi gelir. çıkmaz bir şey yani. anlatmak istesen anlatamazsın, çözmeye çalışsan çözemezsin. öyle, garip..