• brahms'ın fa majör opus 90 senfonisi.

    bazı eleştirmenlerce brahms'ın eroica'sı olarak nitelendirilen eser. 1883'te bestelenmiştir.
    brahms'ın en kısa senfonisi olan eser neşeli ve parlak bir girişle başlar*. ağırca tempodaki * ikinci bölüm sakin ve dostça duyulan, halk ezgisi benzeri bir tema ile başlar ve özgür çeşitlemelerle renkli biçimde işlenir. üçüncü bölüm ise bir romans havasındadır*. brahms'ın en melodik buluşu olarak kabul edilen bölüm françoise sagan'ın brahms ı sever misiniz romanı üzerine kurulu filmde kullanılmıştır. ayrıca bu bölümdeki melodi santana'nın love of my life adlı şarkısında aynen kaynak belirtilmeden kullanılmıştır. hızlı tempodaki final*, tutku ve dramatik aksanlarla kararır. viyolonsel ve kornoların sunduğu ikinci temadan sonra artan gerilim geriler ve eser uzun bir akorla sakin ve huzur dolu bir sona ulaşır.
  • ba$rollerini ingrid bergman, yves montand ve anthony perkins'in payla$tigi 1961 tarihli goodbye again isimli filmde sikca duyabileceğiniz senfoni.
  • senfoninin üçüncü bölümündeki * o ünlü melodi insanı feci duygusallaştırabilir. sanırım do minör olmasının bir etkisi var.
  • yapiti ele almaya (bkz: #25400084) ile baslayabiliriz. 4. senfoniye komşu bestelenmis bir yapittir ve onunla gorece celisik bir havayi haizdir. 4., alabildigine disavurumcu ve gorkemli bir romantizm icerisindeyken, romantik ogeler bu senfonide de (yer yer cok guclu bicimlerde kaleme alinmis) olmakla birlikte 4. ye nazaran daha lirik ve dusunceli bir tonda karsimiza cikarlar. ´: #25333196´

    tum senfonilerinde oldugu gibi 4 bolumludur. majör tonda * kaleme aldığı iki senfoniden birisidir * *.

    bestecinin en kisa senfonisidir ancak tekrarlari goz onune alindiginda gene de 40 dakikaya varir. zannimca en az kaydedilen ve seslendirilen senfonisidir. bunun nedeni digerleri kadar kahramanca bir tonda kaleme alinmamis olmasi yahut yine digerlerininki kadar coskun sonlanan bir finale sahip olmamasi olabilir.
  • 1. bolumu sonat formuna tam olarak uyar.

    serim uflemelilerin unlemi ve cok da hizli olmayan ancak yuksek perdeden calinan ilk tema ile acilir. leonard bernstein viyana filarmoni orkestrası ile yaptigi ses ve goruntu kayitlarinda * bu temayi iyiden iyiye yavas alir ornegin (kendince bir aciklamasi vardir. temaya eslik eden bas cizgisinin yazisi cok yogun, dolayisiyla tema yavas calinmali ki bunun bir anlami olsun gibilerinden birseydi)

    serim gercekten de hic acelesi yokmuscasina hareket eder. kinetik degil potansiyel enerjisi tasir bir hali vardir. bu enerji durumu potansiyelden kinetige kisitli sureler icin gecis yapar. gorece pastoral bir ilerleyisi vardir. ancak sonlarina dogru daha hareketli bir hale burunur ancak serimin tekrarina baglanirken bu tempo (bolumun basindaki tempoya donuldugunden) gene dusmus olur. bu tekrar her kayit yahut temsilde gozetilmez.

    gelisme serimin (yahut tekrarinin) sonundaki tempoyu daha uzun sure devam ettirir. ancak o da serimin turevine [rekaputilasyon] (kornonun basini cektigi bir gecis esnasinda adeta duran muzik kullerinden tekrar dogarcasina yukselerek) baglanirken iyiden iyiye yavaslar.

    serimin sonundaki kinetik enejili ilerleyis bu sefer de kapanis'a baglanir. bolum bestecinin diger senfonilerinin ilk bolumlerinde oldugu gibi sessizce sonlanir. kapanis uzunlugu ile dikkat ceken ve bolumun bircok muzikal dusuncesini harmanlayan kapsamli bir kisimdir.
  • 2. bolum klarinetlerin sundugu bir ezgi ile acilir. temanin devaminda orkestranin ilk etapta kullanilmayan kisimlarinin devreye girmesi ile orkestralama ve tini genisler.

    yine klarinetler bolumun dusunceli temasini sunarlar. buradaki muzik oldukca gizemli tinlar ve gercekten dusunceli \ meditatif bir havadadir. aletler arasi cok basit kimi konusmalar bunu destekler.

    [boylesi bir an gercek bir muzik mistiginden* dinlenesidir]

    pozitif bir cozulmeye varacak gibi olan muzik bir anda tekrar golgelenir ancak sonunda bastaki melodi kendini, bu sefer daha parlak bir tinida, tekrar gosterir.

    bolumun kapanisi brahms'in yazdigi en zarif sayfalardir ve bolumun farkli muzikal dusuncelerini bir araya getirir. yukarda bahsi gecen aletler arasi basit ama derin tinlayan konusma tekrar gozukur. bolum ana temanin bir tur tekrari ile sonlanir.

    harika bir yavas bolumdur.
  • 3. bolum, yapitin en unlu bolumu (ve dahi brahm'sin tum muzik veriminin en unlu parcalarindan), a - b - a - k formundadir. burada k, kapanisi temsil eder. cellolarin sundugu harika melodi (a) bolumu unlu kilmistir. a'nin tekrarinda melodi korno tarafindan seslendirilir ve sonra diger aletlere malolur. kapanis kisa ama olaganustudur.

    brahms gene bir senfonisinin 3. bolumunu gercek bir scherzo olarak bestelemekten imtina etmis, bu beklentiyi 4. senfonisinde karsilamak uzere son bir kez daha ertelemistir.

    ayrica : (bkz: #44804669)
  • 4. bolum, final, sonat formuna uyar. genelde bir senfoninin ilk bolumunun finaline gore daha iddiali \ kapsamli \ ayrintili islenmis muzik icermesi beklenir ancak bu senfonide durum tersinedir. bir acidan bakildigindan yapit bir final senfonisidir (finali ile one cikan). bolumun sessiz kapanisi bu tanimin yapilmasini zorlastirir ancak bolum kapanisi haric senfoninin en canli, tutkulu ve hizli muziklerini icerir.

    serim
    gelisme
    serimin turevi (rekaputilasyon)
    kapanis

    kapanis ilk bolumde oldugu gibi bolumun genel suresine nazaran belirgin olcude (burada daha da) uzundur. bolumun 4'te birinden daha uzun bir sureyi kaplar. o ana kadar gelen enerjiyi ustaca bosaltir ve senfoniyi sessiz bir kapanisa tasir. sadece bununla kalmaz ayni zamanda senfoniye cevrimsel bir yapi da kazandirir zira tam son olculerinden birinci bolumun ana temasina bir referans verir.

    artik klasist-romantik senfoninin varabilecegi sinirlara varmaya bir adim * kalmistir.
  • üçüncü yani poco allegretto bölümünün beni kendimden geçirdiği senfoni. bu bölüm; hüzünlendiren, dinginleştiren, -biraz abartıyor olabilirim ama- hayatı gözden geçirten ve sorgulatan bir eser. bitince derin bir nefes alır, iç geçirir ve hafif gülümseyebilirsiniz. en azından bana öyle oluyor.

    edit: yazım
  • poco allegretto bölümüyle insanın hayatını gözden geçirmesine neden olan senfoni.
    benzer tatlar alınan bir başka eser için: beethoven 7. senfoni 2. bölüm allegretto

    sonradan akla gelen edit: sabah güneş karşınızdaki camda doğarken bu senfoniyi dinlemekteyseniz, keyfinize ara verip sözlüğe entry girmek mallığın son noktasıdır.
hesabın var mı? giriş yap