• üniversitede okuduğum bölüm.
  • yıl seksenler... seçmeli dersler arasında latince de var. "alanlar hep bütünlemeye kalıyormuş" diye efsaneler duymuştum. seçmedim. pişmanım.
  • müziği bırakmak ve iş hayatına başlamak
  • seneler seneler önce ayasofya'nın içinde tavana kadar çıkan o restorasyon iskelesine istersen tırmanabilirsin diye bir teklif gelmişti bir yetkiliden. hayır dedim. sanırım 30 yıl filan geçti üstünden, hâlâ daha yanarım.
  • sigaraya başlamak.
    çevrenizde içen varsa ve ilk defa içecekseniz “bir taneden bir şey olmaz be, bağımlı olmam” demeyin sakın, oluyorsunuz. içmeye başlayınca da “bir şey olmaz be içeyim, bırakırım bir süre sonra” demeyin sakın, bırakamıyorsunuz. bırakınca da “bir tane içeyim be, yine bağımlı olmam sonuçta bıraktım bir kere yine bırakırım” demeyin sakın...
    ah ah, bu döngü böyle gider durur.
  • babamın aklına uyup onun muhasebe ofisinde çalışmaya başlamam , sonrasında finans sektöründen hiç kopmadım, 11 yıl oldu hala ısınamadım.
  • ebeveynlerin sözüyle onların gosterdikleri üniversite bölümü okumak.

    burdan üniversiteye hazırlanan gençlere sesleniyorum evet anneniniz babanız hayat tecrubesiyle sizi cebinden çıkartabilir ama bu hayatı yasayacak olan sizlersiniz o nedenle ne istiyorsanız onun üzerine düşün.
  • hayatımda ilk kez bi şeyde birincilik kazandım! koştur koştur ta en önden yardırdım onda da ola ola milyon sperm arasında birinci oldum!
    o da hooop bu hayat ya!

    diğerleri de;
    seçtiğim baba
    xx kromozomu olma kararımdı.

    haricen her konuda sonucunu göze almadan karar vermediğim için pişmanlık yaşamadım. beni asıl deli eden kararın benim veremediğim dangalak olaylardır.
  • neredeyse doğru kararım yok ( biraz kötümserim )
  • kariyere baslarken izmir yerine istanbul tercihi
hesabın var mı? giriş yap