• (bkz: bmw 830)*
  • toccata bölümü yıllarca dinlendikten sonra bambaşka anlamlar kazanan bach bestelerinden biri. tüm teknik yoğunluğunun yanında metafizik değeri o kadar yüksek ki içine biraz olsun girebilmem 6-7 yılımı aldı. bunun nedeni de sanırım bir bachsever'in her biri şahane kontrapuntal detaylardan kendini tamamen soyutlamasının zorluğu. çünkü ancak detaylardan kurtulduğumuzda eserin dikenli armonik ilerleyişini farkedebiliyoruz. gerilip rahatlamalar yükselip faz değiştirmeler ve çok enteresan biçimde finalde orgazmik rahatlamanın gelmemesi, yine çekerek bırakması, eserin içine girmeyi güçleştirip öte yandan yolculuğu derinleştiren öğeler.

    toccata bölümünün bir diğer ilginç özelliği piyano-klavsen ayrımının en sert olduğu bach eserlerinden biri olması. ses özellikleri gereği birbirine negatif oluşturuyor. hissi olarak; piyano etrafımızdaki boşluğu doldururken, klavsen tam tersine mevcut olan bir şeyleri boşaltıyor. fugal yapıya odaklanabildiğimiz klavsen yorumları dinlemesi nispeten kolay iken eserin yapısını zedelemeden içindeki dramayı ifade edebilen piyano yorumları (özellikle glenn gould) bir noktadan sonra kaldırılması güç bir etkiye ulaşabiliyor.
  • toccata'nin detaylarda oldukca siradisi bir yorumu, ozellikle fug'deki trill'lerde yakaladigi ic giciklayici hissiyat ile mustesna:

    http://www.youtube.com/watch?v=7l9u4gi3io0
hesabın var mı? giriş yap