calinti

• vaktiyle bendeniz yanılgı başlığı altına döktürmeye karar verdiğimde, "ulen en iyi bildiğim şey kendim değil miyim?" demiştim. şimdi kendim kadar iyi bildiğim bişey daha çıktı karşıma. öyleyse hem tanımlarım hem örneklerim.
  
  çalıntı herşeyden önce yepis yeni bir yazar. hoşgeldin. ama bizler, yani baldan mezun olmuş bir avuç şanslı azınlık, onu yıllardır tanıyor, onunla dar sokakta şişeden bira içiyor, bornova parklarında koşturuyor, matematik dehası oluşunu kıskanarak büyüyorduk.
  
  çalıntı, en neşeli zamanların ekürisi, en hüzünlü anların kara gün dostudur. zevzektir. hatta herşeyle dalga geçerken, zevzekliği, kendi tekelinde bir sözcük olarak kullanabilecek, nasılsa her zamanda haklı çıkcak, gerekirse anneleşebilecek tanıdığım tek varlıktır. ceketler için küçük, uluslarası bilim kadını olmak için ise, önüne gani gani eurolar dökülecek, bi oturuşta, midye tava, midye dolma, arnavut ciğeri ve mantıyla on şişe kadar bira yiyip içebilecek kadar büyüktür.
  
  toz alamayan fakat integralin alasını alan, uzak diye bişey bırakmayan, en kötü esprilerime bile gülen, hayatı eğlenceli kılan, sonsuza dek kardeş olacak olandır. rüya sevdiği tek kedi, yanılgı ise en iyi arkadaşıdır. evet, bence öyledir.
• sekiz kardeşimden biri. gözlerinin içi parlayan akıl mantık küpü. sevecen muhalif. kendine göre, bilgisayar görünce korkmayan iktisatçı; bana göre, dar sokaktan paris'e hasarsız tırmanmış bi babayiğit.
• altinci nesir yazar..