çalkantı ^*

• türbülans yerine kullanılabilen bir sözcük.
  
  (bkz: çalkantılı akım).
• bir özdemir asaf şiiri:
  
  bir yer vardı orada iyi adamlar, atlar
  bir tarihi oklarla, yayla vurguladılar
  sonra ben tutuklandım, o adamlar, o atlar
  uykusuz gecelerin yarı içinde taylar
  sağrısı geniş birer kısrak oldular
  sonra ben çıktığımda onlar içeri alındılar
  
  o iyi adamlar
  …………o iyi atlar
  ……………kendileri de gittiler
• madalyonun diğer yüzünü görebilmek için gelişine yapılan bir aktivite mahiyetinde olabilir.
  ölü bir denizin dinginliğinden sıkılıp ucundan tuttu ve silkeledi, akvaryumda ki sıkıcılığı fark edip balıkların yerine balıklar için düşündü...
• 1. deniz ve gölde dalgalanma: kaptan, gemiyi ağzına kadar doldurmuş, gemi yan yatmış, bir deniz çalkantısıyla alabora olmuş. -n. hikmet.
  2. çalkanmış şey.
  3. kalbur yardımıyla ayrılan çer çöp.
  4. mec. coşku: lodos rüzgârı es esebildiğine / dinmesin gönlümdeki çalkantı -b. necatigil.
  5. mec. kargaşa ve bunalımın yol açtığı düzensiz, karışık, sıkıntılı durum: beraat etmen büyük çalkantı yaratır basında. -ç. altan.^*
• mecazi anlamda; "kargaşa ve bunalımın yol açtığı düzensizlik".
• mecazi olarak, kargaşa ve bunalımın yol açtığı düzensizlik hali.