• festival filmlerinin en iddialılarindan...
    sert
    acik
    ve saf
  • delphine gleize'in ilk uzun metrajlı filmi olan carnage yirmi ikinci uluslararası istanbul film festivali kapsamında katliam ismiyle üç kez gösterildi. boğa güreşinde matadoru yaralayan boğa mezbahada kesildikten sonra parçaları dört bir yana yolanır, boğanın parçalarını satın alan (boynuzlar, kemikler, et) kişilerin yaşamlarının kesişmesi üzerine, başta mutsuz umutsuz olup sonlara doğru yükselen memelilerin hikayesi.
    corrida sırasında ve önemli anlarda çalan ispanyol müziği hariç tüm şarkılar delphine gleize ve beraber çalıştığı müzisyenler tarafından yaratılmış. film boyunca kendimi, gözyaşlarımı tutmuş olsam da sonlara doğru koronun söylediği şarkıda artık dayanamayacağımı farkettim..
    soru-cevap sırasında dallama çevirmenin mammifere* kelimesinin türkçesini bulamayıp afallaması*, ağlatan filmden sonra künefe etkisi yaratıp insanları güldürmüştür, ayrı konu.
    5 sayısının bir çok defa karşımıza çıktığı**, diğer sayıların da hep tek olduğu film*, chiara mastroianni'nin güzelliği bir yana uyumlu oyunuyla aklımzda yer ettiği, ve clovis cornillac ne kadar hoş bir adamdır öyle diye düşünmemize sebebiyet veren bir ilk film.
  • senaryo yeterince tat vermese de işleniş ve oyunculuk bakımından gayet iyi olduğundan kelli izlenilebilir bir film olmuş. festival broşüründe belirtilen beş yaşındaki küçük çocuğun öyküsü tanımlamasına da kanmamak gerektiğini anlamış olduk.
  • delphine gleizin hem bunuelin fetis oyunculari angela molina* ile catherine deneuve* nun kizi chiara mastroiannifilminde oynatmasi, hemde filmin surrealist ritminin bunueli hatirlatmasi oldukca hosuma gitti. tum bunlarin yaninda carnagesin yonetmenin ilk uzun metrajli filmi olmasinin getirdigi anlatimci kaygisi ve surrealizme ilk defa bir kadin elinin bukadar sicak dokundugunu gormek mutluluk verici.
  • 2002'de sutherland trophy'yi kazanmış filmdir.
hesabın var mı? giriş yap