clouddead

• hip-hop u dinlenebilir muzik boyutlarina tasiyabilen yegane gruplardan biri.
• çok ninni gibi bir grup. harkulade. dinliyoruz
• hiphop önyargısına balyoz gibi inercesine. şiir gibi...
• tibet'in turuncu beyaz manastırlarından birinde açıyorum gözlerimi. beş gramlık, beş kuruşluk madeni paralar gibi harcadığım ilkgençlik günlerimin, saflığımın peşinde koşarken, üstüm başım kir ve çamura bulanmışken rastlamıştım bu dağ manastırlarının baş rahiplerine; why.odd nosdam.dose one. bana yardım etmelerini bekliyorum ama bilemiyorum, onlar kendilerine güveniyorlar mı? ses tonlarından anlayamıyorum. ben çok tedirginim; belki de o turuncu buz saraylarının yaydığı garip mistik auradandır. pisim, çokça kirlenmişim ama daha da kötüsü pasaklıyım. en mümin müslümanın en içten abdest seansının dahi ulaşamayacağı noktalarımda gizli saklı utançlar var; yapıştırdığım kimlikler, söküp atıverdiğim insanların inatçı hatıraları, arkasına dahi bakmadan çekip gidenlerin bıraktıkları. yetişkinlik. en büyük spatula, en güçlü vincin başa çıkamayacağı en kararlı koşullanmalar, zorla içselleştirilenler. içimde biri bağırıyor, 'insan olmak istiyorum. genç değil. çocuk ve ya yetişkin de değil. pazarlamacı değilim. barmen değil. tiki, grunge, metalci, satanist, hippie, yuppie. bunlardan hiçbiri olamam. insanım'. bu yüzden buradayım; soğuk taşa gelişigüzel serilmiş ince bir şiltenin üzerinde, tibet'in turuncu beyaz manastırlarından birinde açıyorum gözlerimi. why, odd nosdam ve dose one benim mütevazi rehberlerim. en az içimdeki düşmanlarım kadar kararlı, siliyorlar yavaş yavaş tüm şartlandırmalarımı. hulk hoganla seks yapıp, robin williamsın kuçu kuçu gülümsemesinin tam ortasına yumruğumu geçiriyorum. tekrar öğreniyorum insan olmayı. ilk defa öğreniyorum iplerinden kurtulmuş olmanın nasıl hissettirdiğini. başka da bir şey öğrenmiyorum..
  
  yağmur tanrılarının fazla mesaiye hazırlandığı istanbul günlerinden birinde, 1997eylülü, karaköy'e giden bir vapurda kendime geldiğimde içimde bir güneş var. suratım tüylenmeye başlayıp, masturbasyonun ne menem birşey olduğunu keşfetmeden, bir an önce kirlenmeliyim. yeniden inanmalı, körü körüne inanıp gülmeli, kana kana ağlamalıyım.
• ten albumleri, olmazsa olmazlarıdır.
• bir dalek birde bunlar. gerçek rap soundunu güncele taşıyabilmiş, deneysellikleriyle de şekillendirmiş harika gruplar.
• üyelerinden yoni wolf, why? 'ı kurmuştur ve o da at gibi bir gruptur, ama pek bilinmez. odd nosdam zaten ruh hastasının tekidir.