crash

• cronenberg, otosansür üzerine şöyle demiştir:
  
  "kâğıda ya da beyaz perdeye her şeyi yansıtabileceğini düşünmelisin. kendine sansür koymaya başlarsan öldün demektir. totaliter bir rejim altında yaşamış insanlarla konuştuğumuzda, en kötüsünün kendine sansür koymak zorunluluğu olduğunu söylerler: böyle yapmakla rejimin sözcüsü oluyorsunuz. artık gerçek bir düşünceye sahip olmadığın noktaya ulaşana kadar kendine sansür koyuyorsun.
  öte yandan, yaratmakta olduğunuz filmin boşlukta varolmadığının, insanların filmi göreceğinin ve değerlendireceğinin farkındasınızdır. ama ben bu gerçeği kafamdan mümkün olduğunca uzak tutmaya çalışıyorum. yazarken bunları göz önünde bulundurmamalısınız. o noktada korkusuz olmalısınız. teorik olarak, gösterilmemesi gereken bir şeyin olduğunu sanmıyorum."
  
  bu minvalde crash filminde ballard vasıtasıyla tabulara nanik yapmış, erotizmin hemen her boyutunu yarı katabolik bir yaklaşımla betimlemiştir. filmdeki araba kazalarını erotik boyutun bir metaforu gibi düşünmek olasıdır ama aynı zamanda post-kapitalist sistemdeki tüketim çılgınlığı, show merakı ve meta fetişizmi dolayımında okumak da mümkün gözükür.
  
  ayrıca araba kazalarında yara alan insan bedeni ile parçalanan arabaların görüntüsünün paralelliği insan bedeni ile meta arasında bir bağlaşım kurar. bu kuşkusuz makine-insan tahayyülüne dönük en güçlü eleştirilerden biridir.
  
  edit: güncelleme