darulkurra ^*

• kuran okuma evi.
• ortaçağ islam ülkelerinde, kuran okuma yöntemlerini öğreten medrese bölümüdür.
  darülkurraların asıl işlevi, kari denen ve kur an'ı en güzel biçimde okuyan kişiler ve imamlar yetiştirmekti. güzel okuma olayı daha 7. ve 8. yüzyıllarda önemsenmiş olup, tilavet ve kıraat birer din bilimi olarak gelişmiştir. ilk islam medreselerinde sürekli kuran okunan özel mekanlar bulunmaktaydı. darülkurra denen bu salonlarda, hafızlar bir tür yarış havası içerisinde farklı üslup ve makamlarda kur an okurlardı. bu tür bir eğitim hafızların sistemli biçimde yetişmelerine olanak verdiğinden, cami ve medrese vakfiyelerinde eleman alımı yapılacakken darülkurralara ve burada eğitim görenlere önemli paylar ayrılırdı. anadolu şelcuklu külliyelerinde darülkurralar, cami kapsamında ya da ayrı bir mekan olarak yer almıştır. osmanlı devleti'nde ise yalnızca hafız yetiştiren ve kuranı ses incelelikleriyle öğretmeye dönük kurumlara darülhuffaz, aynı bölümün tilavet ve kıraatın yanı sıra arapçayı da öğreten yüksek bölümlerine ise darülkurra denildi. bu medreselerin ortak amacı, hafız, cüzhan, mevlidhan, imam, hatip ve müezzin yetiştirmekti. 1924 yılında medreselerin kapatılmasından sonra, gittikçe azalan darülkurra ve darülhuffaz geleneği, o zamandan bu zamana camiler, dernekler, kuran kursları aracılığı ile sürdürülmeye çalışılmıştır.