derealizasyon

• kişinin, çevresini olduğundan farklıymış ve kendisine yabancıymış gibi algılaması. yaşananların gerçekliğini hissetmek konusundaki sorunlar yüzünden kişi, kendisini boşluktaymış gibi hisseder.
  ayrıca
  (bkz: depersonalization)
• dış dünyanın acayip-gerçek dışıymış gibi görüldüğü biçimindeki bir algı değişikliği ya da yaşantı biçimidir.
• dış dünyanın 2 boyutluymuş, bir resim karesiymiş gibi gözüktüğü dissosiyatif bozukluk.
• gerçeklikten çıkma, gerçekliğin ve çevrenin değiştiği hissi. bireyin kendini çevresinden ayrılmış gibi veya bildiği çevresini, kendine yabancı gibi algılaması.
  
  bireyin bu hislerin, sanki - gibi niteliğinden uzaklaşıp katiyet beyan etmesi, psikotik bir süreçte olduğunu gösterir.
• algının kapılarının surata kapandığı an.bildiğin işkence.
• boşluk hissi, ama öyle ''herşey boş ve anlamsız, long live heavy metal!'' gibi değil.
  
  hiçbir şey yok...
• bir insanın aniden bulunduğu ortama yabancılaşması, donması. kişi kendine "kimim ben?", "neredeyim ben?" diye sorular sormaya başlar. ve işin ilginç tarafı bu durum eğer kişi birisine saati sorar veya ayakkabılarını çözüp tekrar bağlarsa geçer. en azından büyük bir kısmı öyle kurtuluyormuş. bu durumdan müzdarip olan hemen hemen herkesin böyle bir şeyle o süreçten kurtulması çok garip. bu arada tedavi olarak kastetmedim, o an ki sorulardan kurtulup herşeyi hatırlamasına neden olan durumdan bahsettim hani yanlış anlaşılmasın.
• disosiasyonun bir çeşidi olarak tam bir ayrışma/çözülme halidir. çoğunlukla beraberinde depersonalizasyon da vardır ve kişiyi yaşadığını hissedemez hale getirir. benzer bir tabirle ruhu bedeninden önce ölen biri gibi akvaryumda balık, denizde yosun, havada polen gibi hisseder kişi kendini. kronikse boğucudur. intihar dürtüsünü beraberinde getirir. kişi, içinde bir yerlerde kalan ufak bir gerçeklik ve kendilik algısıyla bir nebze de olsa hayata tutunabilir.
• (bkz: çeken bilir)
• allah düşmanıma yaşatmasın diye dua ettiğim durumdur."burası neresi,ben kimim,bunlar kim,yaşam ne,bu ne,ben ne yapıyorum" gibi soruların her an beyninizi meşgul etmesi ve işin kötüsü çoğunlukla bir cevap bulunmadığı durumdur.birine anlatsan yaşadığın durumu deli muamelesine yakın bir muamele görürsün,anlatamazsın daha da büyür içinde.arkadaş nedir bunun çözümü?