dershanecilik

• eğitimin sisteminde sınavın olduğu her aşamada olan muazzam derecede büyük bir sektör. ilkokul öğrencileri için sbs'de, liseliler için öss'de , üniversite mezunları için kpss'de, hekimler için tus'da var. anlayacağınız dershanecilik sınavın olduğu her yerde otomatik olarak kendini oraya konuçlandıryor. 1 milyardan başlayıp 8-9 milyara kadar geniş bir skalada da ücretlendirmeye sahip. öğrenci sayısı, çalışan sayısı ve dönen para sebebiyle de kolay kolay alt edilemeyecek bir dev.
  
  biraz sayısal olalım; bugün dershanelerde 50.000 öğretmen çalışıyor. kantincisi, temizlikçisi, güvenlikçisini de işin içine koyarsanız dershaneden maaş alan 60.000 insanımız var. kaba bir hesapla ülkenin 250.000 insanı için geçim kapısıdır dershanecilik.
  
  dershanelere kötü, kaldırılsın demek kolay peki 250.000 kişinin hayatını sağlama adına ne öneriyorsunuz? bugün borç nedeniyle intihar eden gencin ölümünde hepimizin payı var, hepimiz üzgünüz ama burdan hareketle dershaneler kaldrılmalı demek yanlış. hadi yanlış demeyelim eksik. eksiği ise ikame koymamış olması.
  
  ayrıca dershanelerin varlığı dershane sahiplerinin suçu olmadığı gibi bu sektörü oluşturan da devletin bizzat uyguladığı sınav sistemi. bu sınav sistemleri deshaneciliğin bekasını sağlayan bir sigorta, önce bu sınav sistemini değiştirmek gerekiyor. sınav sistemini değiştirmek için de adaletli bir yerleşim sağlamak gerekiyor. adaletli bir seçimi nasıl sağlarız? kimin boğaziçi'nde kimin cumhuriyet'te okuyacağını nasıl belirleriz? bunu belirlemenin tek yolu var; o da yine bir sınav, merkezi sınav olur, okul sınavı olur, il-bölge sınavları olur ama sonuç itibari ile seçim için bir sınav konulması şart. o sınav orda olduğu sürece de dershanecilik de olacak. bu yüzden dershaneciliği kaldırın, sonuç değişir mi? o zaman da özel ders hocalığı başlar. özel dersi de yasaklayın. bu sefer mardin'de ilkokul okuyan demez mi ben neden ted ankara'da okumuyorum diye. adalet hayatın hiç bir noktasında olmadığı ve olamayacağı gibi maalesef bu noktada da yok.
  
  o yüzden tek çözüm doğum kontrolü ve nüfus planlaması gibi durmakta. yoksa sayılı kontenjanın olduğu binlerin-milyonların girdiği bir yerde adaletli bir seçimi sınavsız yani yarışmasız yapmak imkansız.
  
  sevgili sözlük yazarlarından r harfini unuttuğum için özür diler, gerekli değişklik için başvurduğumu belirtmek isterim.
• şu sıralar önemle üzerinde konuşulması gereken, eğitim sistemimizin bir yerde balans ayarını yapan, 1 temmuz 2017 itibarı ile (ilk ve ortaokul) tarih olan sektör.
  
  test usulü sınavlarla bir üst kademe okullara yerleşilen bir sistemde, tüm öğrenciler eşit şartlarda eğitim alamıyorlar maalesef. dershaneler bu anlamda sistemin açıklarını kapatmaya, iyi kötü , az çok seviyeleri eşitlemeye çalışıyordu.
  
  hepimiz zamanında dersaneye gittik ve mutlaka faydalandık. artık bir sonraki nesillerin ne teorik ders açıklarını kapatabilecekleri ne çeşitli sorularla pratik yapabilecekleri ne de sınavlardan önceki deneme sınavlarıyla tecrübe kazanacakları bir yer olmayacak.
  
  meb'in alternatif olarak uygulamaya koyduğu ve 3 yıldır devam eden okul kursları gerek öğretmenlerin (sınava hazırlama) tecrübesizliği, gerek o gün 7-8 dersin verdiği bunalmışlıkla ilgisizliği, gerekse sadece evden uzak olmak (ya da arkadaşlarıyla daha çok vakit geçirip muhabbet etmek) isteyen öğrencilerin varlığı (daha çok sebep sayılabilir) dersanelerin bu konudaki başarılarının yanına bile yaklaşmamıştır.
  
  kamuoyundaki genel yargı "kapatmanın amacının" daha çok fetöden atılan öğretmenlerin bu şekilde tekrar örgütlenmelerini ya da aktivitelerine devam etmelerini engellemek olduğu yönünde. çünkü devlet okullarından veya fetö okullarından ihraç edilen öğretmenlerin kurs , etüt merkezi gibi yerler açarak işlerine devam ettikleri bilinmekte.
  
  ne var ki bu düşünce bir yönden haklı gibi görünse de öğrenciler açısından ne kadar çok kayıp yaratacağını, 10 dersten özel ders öğretmeni tutabilecek biri ile zar zor dershane parası denkleştirebilecek biri arasındaki makasın daha da açılacağı, bunun yanında fetö ile hiç alakası olmayan eğitimcilerin de (binlerce insan) ekmek parasından olacağı unutulmamalıdır.