• latince "aeneas'ın dido'su" manasına gelen ifade. ovidius'un heroides eserinden..
  • (bkz: aeneas)
    (bkz: dido and aeneas)
  • virgil'in aeneid'inde yer verdiği bir kadın kahraman. aslında dido'nun efsanesi, aeneas'ınkinden yıllar yıllar önce oluşmuş, toplum içinde dolaşmaya ve gelecek kuşaklara aktarılmaya başlamıştır. fakat virgil inisiyatif kullanarak dido'nun hikayesini, çoğunlukla homer'dan esinlendiği eseri aeneid'e yerleştirir, böylelikle epik şiire savaş ve kahramanlık dışı bir element katmış olur. ovid ise tam bir anti-virgil olması bakımından aeneid'deki dido ve aeneas münasebetini kendi satirik süzgecinden geçirerek yorumlamıştır.
    dido'nun yine bir başka meşhur yorumu da rönesans dönemi ingiliz oyun yazarı christopher marlowe'un "the tragedy of dido, queen of carthage" adlı oyununda yazdığı dido'dur. bu oyunda dido, aeneid'dekine nazaran çok daha güçlü çizilmiş, ardından aeneas için kendini bitirmesi de bu yüzden bir o kadar acınası olmuştur. aslında, marlowe -her ne kadar eserinin adını trajedi koysa da- oyun boyu virgil'in karakterlerindeki tezatları, komik yönleri, boşlukları, abartıları ön plana çıkararak kendi oyununu komik bir parodiye dönüştürür. bu yüzden buradaki drama queen dido'nun histerik halleri, virgil'in dido'sunun çelik bakışlı, öfkeli dido'sunun yanında ne kadar güçlüdür, tartışılır. yine de, özellikle aeneas'la ilk karşılaşma sahneleri ele alındığında marlowe'un dido'su, virgil'in dido'sunu döver.
hesabın var mı? giriş yap