dilsiz kaval

• ney gibi yanpirik tutulup çalınan ve üfleme tekniği de benzeyen bir çalgıdır. diğer kavallarda olduğu gibi ses çıkarmak o kadar kolay değildir. sesi iyice yanıktır, benim diyen koyun dayanamaz, maharetli çobanın peşini bırakmaz.
• (bkz: cihan yurtçu)
  (bkz: sinan çelik)
  (bkz: osman aktaş)
  (bkz: eyüp hamiş)
• yeni yapılmışı soba gibi kokan, bir bebek gibi özen ve bakım isteyen, sabırla öğrenilen, üfledikçe daha bir sevilen saz..
• insanın koyun olasını getiren bir sesi var. ney ile kaval arası sanki.
  
  mesela;
  http://www.youtube.com/watch?v=cnrm4pd1mfw
• (bkz: sinan cem eroğlu)
• çalarken aynaya bakınca anladım milletin "ayy kıyamam" bakışının, dudaklarını açmadan "ııhımmm" deyişinin sebebini. (var kadın cinsinin böyle bir reaksiyonu, yaştan bağımsız. kafa da yana eğilir böyle)
  
  sesi fena yanık zaten de, eline alıp da içi bomboş basbaya "tüftüf" gibi birşeyden o sesin çıkmadığını, "benim çıkarttığımı", bunun bir keramet olduğunu düşünüyor gibi.
  
  evet düz bir plastik boru zaten. plastik...
• mustafa eke tarafından zirve noktaya ulaştırılmış enstrüman. bir nefesli çalgı. neyden daha köklü ve eski bir enstrümandır. ses rengi ve çalım teknikleri açısından da çok zengin bir yapısı vardır.
  
  cihan yurtçu dilsiz kavalda nefes çevirme tekniğini başarılı bir şekilde kullanarak icracılara yeni bir kapı açmıştır.
  
  en iyileri erik ağacından olmak kaydıyla genellikle ahşaptan üretilmektedir. son yıllarda pvc ve metal türevi malzemeler kullanılsa da akustik açıdan telli çalgılarda olduğu gibi ahşabın tınısını hiç bir zaman yakalayamamaktadır. ülkenin dört bir yanına yayılmış her yörede farklı tavırlarla icra edilen bir enstrümandır. anadolu'nun belli bir bölgesine sıkışmış kalmış bir enstrüman değildir yani. nerede bir çoban görseniz kaval oradadır. çobanların yarenidir. kaval da çoban çalgısı olarak bilindiği için hakettiği yeri değeri bulamamıştır.maalesef. çobanlık peygamber mesleğidir aslında. kaval da çobanlık da değerlidir yani. yeni nesilden umutluyuz.