dostça
-
(bkz: sufi'den flamenko'ya 2)
-
dostça kalın.
"thomas mann, öykülerinden birinde kendimizin ya da diğerlerinin hastalıklarından kendimize nasıl bir yaşam tarzı yaptığımızı anlatır. "tobias mindernickel"de aşırı bağımsız, yalnızlığı seven ve efendisine karşı da fazla dostça olmayan bir köpeği resmeder. bir kazada köpek iki ön bacağını kırar. adam onu kendi yanındaki bir yatağa alır ve hastalığı boyunca ona bakar. sonunda köpek iyileşip alıştıği gibi çevrede koşabilir hale gelince, adamın artık bakılacak hayvanı da, hayvanın dostluğu da, kendisine bağımlılığı da yoktur. kendi başınadır. o anki izolasyonuna dayanamaz, bir çekiç alır ve köpeğiin dört bacağını da yeniden kırar." rollo may - özgürlük ve kader
(bkz: dost), dostluk
(bkz: dostça ayrılmak), dostça pusu
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap