dur yolcu

• dur yolcu
  bilmeden gelip bastığın bu toprak
  bir devrin battığı yerdir
  eğil de kulak ver, bu sessiz yığın
  bir vatan kalbinin attığı yerdir
  
  diye devam eden bir şiirdir.
  yukarıdaki dizeleri de, buket uzunerin uzun beyaz bulut adli romanını okurken anzak kahramanın (alistair john taylor) mektupları boyunca zihnimde çakılmış dizelerdir.
  nasıl ezberletmişlerse ilkokulda, yirmi yıl sonra bile hala hatırlanmakta oluşuna hayret etmemek mümkün değildir.
• daha girişken versiyonu için (bkz: selam yabancı).
• bir tür yeni nesil göndermeli kıtlık imleç`i.
  
  "ihanet halindeki belleğin bir kıyamet, hatırla!"...
  
  (bkz: sen tufek omza yaparken ben bacak omza yapiyordum)
• geliboludaki milli parki ziyaret sirasinda yarali du$man askerini ta$iyan mehmetcik heykelinden hemen sonra sol taraftaki bo$ alanin ucunda bulunan heykelin yan tarafinda yazili bulunan necmettin halil onan $iiri. bunu okuyunca o ruh hali icerisindeki insanin urpermekten ba$ka secenegi kalmiyor. ozellikle sunlardan sonra :
  
  "bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda,
  gördüğüm bu tümsek, anadolu’nda,
  istiklal uğrunda, namus yolunda,
  can veren mehmed’in yattığı yerdir.
  
  bu tümsek, koparken büyük zelzele,
  son vatan parçası geçerken ele,
  mehmed’in düşmanı boğduğu sele,
  mübarek kanını kattığı yerdir. "
• saygi ile okunur, yurekte tarifi imkansiz hislerle yola devam edilir. aci bir gelibolu hatirasidir.
• "dur yolcu,
  ben de senin gibiydim,
  sen de benim gibi olacaksın..
  esirgeme ruhumdan bir fatiha"...
  
  yıllar önce gördüğüm bir mezar taşı yazısı. hiç unutmadım.
• ufakken çanakkale'de rahmetli halamın çanakkale kordon boyu caddesindeki evine her gidişimde dürbünü elime alıp silinmiş mi acaba diye baktığım yazı kocaman yazar aslında o yazı o yamaçta dürbüne bile gerek yoktur zannımca.
• sivilken gördüğümde tüylerimi diken diken eden; aylarca her gün gördükten sonra askerde son nöbetimi tutarken bile aynı etkisini sürdüren 3 ncü deniz uçaksavar tabur komutanlığı arazisindeki anıt.
• (bkz: quo vadis)
• dur yolcu! bilmeden gelip bastığın,
  bu toprak, bir devrin battığı yerdir.
  eğil de kulak ver, bu sessiz yığın,
  bir vatan kalbinin attığı yerdir.
  
  bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda,
  gördüğüm bu tümsek, anadolu’nda,
  istiklal uğrunda, namus yolunda,
  can veren mehmed’in yattığı yerdir.
  
  bu tümsek, koparken büyük zelzele,
  son vatan parçası geçerken ele,
  mehmed’in düşmanı boğuldu sele,
  mübarek kanını kattığı yerdir.
  
  düşün ki, hasrolan kan, kemik, etin
  yaptığı bu tümsek, amansız, çetin,
  bir harbin sonunda, bütün milletin,
  hürriyet zevkini tattığı yerdir
  ______________________________