eşik

• bir sabahattin kudret aksal şiiri:
  
  bir yaz günüydü bırakmışım arkamda
  yürüyordum sokaklar tozdu, yapılar
  boz bulanık bir su gibi akıyordu
  bir kadın çamaşırını asıyordu
  penceresinde yitirilmiş anılar
  burnumda çürümüş yemiş kokuları
  sokaklar yeniden yeniden sokaklar
  yer bitirir en güzel aydınlıkları
  geceyle gündüzün kavşak noktasında
  havada kanat vuran kuştu çirkin
  ve şaşkın baktım birdenbire karşımda
  olağanüstü eşiği güzelliğin.