eli elinde kalmak
-
son dokunustur bazen.. bazen de ilk... bazen de bilinmez ama...
eli kalan mi belirler bunu yoksa elinde kalan mi?.. zordur o eli yikamak, kalan "her ne ise??" -
terk eden mi daha yalnızdır, yoksa terk edilen mi daha çok suçlu ? sorusuna malzemedir o eller...
ama nasıl olsa "...bütün gitmeler bir yalnızlıktır, kalmaya göre..." -
üşümekten kaçıştır. elini bıraktığı anda titreyecektir yüreğin, sıcacık evinden sokağa atılan bir kedi yavrusu misali. en mutlu ve en huzurlu zaman dilimidir eller karışmışken. ayrıldıgından saatler sonra bile koparamadığın* bir tebessüm yapışmıştır yüzüne. düşünmeden koklarsın parmaklarını, avuç içini; onun kokusunu çekersin içine doyasıya, asla doyamayarak...
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap