elimden gelen bu

• (bkz: benim adım hıdır elimden gelen budur)
• attila ilhan şiiri
  
  elimden gelen bu ben iki kişiyim
  çoğalmak neyse ne azalmak zor
  birisi seni her an bırakıp gittiğim
  öbürü kan gibi tutulmuş seviyor
  ağzındaki acı alnındaki çizgiyim
  gözlerine kirli bir bulut getirdim
  hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor
  
  elimden gelen bu ben iki kişiyim
  birisi kapadığın kapılardan gitmiyor
  yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o
  bir yerin üşüse onun sıcaklığı
  öbürü en içten çağrını işitmiyor
  alıp tutmaksa o basıp gitmekse o
  bakışları kıyısız deniz uzaklığı
  
  elimden gelen bu ben iki kişiyim
  ikisi birden çıkmaya uğraşıyor
  bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim
  birisi yeni baştan serüvene başlamış
  öbürü silahında son mermiyi sıkıyor
  çoğalmak neyse ne azalmak zor
• attila ilhan'ın diğer tüm şiirlerini anlamak için önce bir rehber olarak okunması gereken şiir. önce onun gibi hissetmenin nasıl bir şey olduğunu bilmeli insan...
  
  (bkz: aysel git başımdan) şimdi daha iyi anlayacaksınız
• büyük üstadın^* ilişkilerdeki duygu çıkmazını anlatan enfes eseri.
  her insanın hissettiği ama genellikle dile getiremediği bir sorundur bu. kimi zaman, gerçek ile yüzleşmeyi taşıyamıyor insan. halbuki bütün kişilikler; biraz bizden, biraz ondan.
• çaresizliği anlatır. insan, deliliğine ket vurabilir mi hiç? hem önemli de değildir çoğu zaman sevgilinin elinden gelip gelmemesi. önemli olan içinden gelip gelmediğidir.
• öyle bir şiirdir ki, insanın duygularının karışıklığını, kararsızlığını çok güzel anlatır. hatta sizi sizden daha iyi bile anlatır.
• en sevdiğim attila ilhan şiirlerinden biri. o arada kalmışlığı daha iyi anlatmak zor.
  --
  elimden gelen bu ben iki kişiyim
  ikisi birden çıkmaya uğraşıyor
  bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim
  birisi yeni baştan serüvene başlamış
  öbürü silahında son mermiyi sıkıyor
  çoğalmak neyse ne, azalmak zor
  --
• şiir denilince aklıma ilk gelen adamın, attila ilhan'ın yine en güzel şiirlerinden. öyle çok şey anlatır ki, düşündükçe içinden çıkamaz hale gelir insan. aklıma düştü okuyayım dedim. enrtylere göz gezdiriyordum fakat şiir sevmez, anlamaz insanların bu tarz şiirler hakkında yorum yapıyor olması yeterince rahatsız ediciyken bir de bunu uygunsuz bir üslupla dile getirmeleri inanılmaz rahatsız etti beni. elbette eleştirme özgürlüğüne sahiptir her birey. herkes kendince dile getirsin düşüncelerini ama sanata ve sanatçıya saygı duymadan atıp tutuluyor olmasından nefret ediyorum. gerçi alıştık artık, bunların beyni yok fikri var.
  
  neyse, siz bu mısraları archive - again şarkısı eşliğinde okuyabilirsiniz.
  
  "elimden gelen bu ben iki kişiyim
  birisi kapadığın kapılardan gitmiyor
  yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o
  bir yerin üşüse onun sıcaklığı
  öbürü en içten çağrını işitmiyor
  alıp tutmaksa o basıp gitmekse o
  bakışları kıyısız deniz uzaklığı "
• attila ilhan'ın yasak sevişmek kitabında yer alan kendisinin deyimiyle bir sevda şiiri.
• her dizesinde kendimi bulduğum şiir