erken bunama

• yaşlılık öncesi yaşanabilen bunama durumu
• (bkz: alzheimer)
• her bunama erkendir. tıpkı yaşamda ölüm gibi. (bkz: bunamamak).
• muzdarip olduğum rahatsızlık. daha 30'una gelmeden böylesi bir şeyle baş etmek oldukça zor. bazı anılar hiç olmamış gibi geliyor bana, başkaları söyleyince bile hatırlamıyorum. hafızam resetleniyor sanki. 6 ay askerlik süresi boyunca yazışılan arkadaşa, "ee okul da bitti askerlik ne zaman" demek gibisi yok..
• japonya'da 13 yaşında bir çocuk da dahi görülmüş olan hastalıktır. günümüzde sağlıksız yiyecekler, teknolojinin neden olduğu yoğun enerjiler yüzünden beyin hücreleri sayısında gün geçtikçe azalma görülmesi durumudur. beyin bir silgi tarafından siliniyormuş gibi iz bırakmadan resetlenir. ailenizi, çocuğunuzu, en güzel anılarınızı, aşklarınızı, dostlarınızı hiç birini hatırlamazsınız sonu bitkisel hayattır.
• dementia praecox anlamına gelir ve çook dolambaçlı olan ilintisinden başka bunama ile ilgisi yoktur. zira erken bunama şizofreni anlamına gelir ve türkçesi öncelikle erken veya geç bunama değil delilik veya akıl hastalığıdır. akıl yarılması (şizofreninin mot a mot çevirisi), ruh kanseri diye betimlenmeleri de var.
  (bkz: bunama/@ibisile)
• kendimde olabileceğinden şüphelendiğim bir durum yirmili yaşlardayım .çocuklugumdan liseden geçmişten hiçbir şey hatırlamıyorum.birileri birşey anlatıyor üzerine konuşmusuz .bayagı yorum falan yapmışım ama sonra ilk defa duymuş gibi davranıyorum.bazen ne yaptığımı hatırlamıyorum işin kötüsü herkes farkediyor.en beteri de bu hastalık insana savunma yaptırmıyor .diyorlarki sen sunu yaptın susnu dein yapmayacagım seyler .kişiliğimi bidiğim için yapmağımı biliyorum ama güçlü bir sav olmuyor tabii.çünkü napmışım ne demişim hiç hatırlamıyorum...
• geçmişe dair anılar, olaylar vs kısa ve uzun süre olması fark etmeksizin zihnimden yok oluyor, hatırlamam gereken bir anı ya hiç canlanmıyor yada olaydan bağımsız farklılaşıyor. kısa vade gelecek için ise ayrı bir problem olan hem konsantrasyon hemde çok sık unutkanlık yaşıyorum. hayat kalitemi etkliyecek duruma geldiğini not ettiğim birçok örnekle karşılaşıyırum. bu durumun yarattığı olumsuz etki, dumunun benim için olan vehamet ini belirginleştirdiğinden anksiyete tetikliyor, kullandığım ilacın etkisinin yeterli gelmediğini düşünüyorum.
  genel yaşantımda da anlamsızlık çok öne çıkmayı başladı... duygusallıktan uzaklaşarak boş vermişliği ilerliyorum.. ne çelişkidir ki bu durum artarsa da göremediğim planlamaya tenezzül etmediğim gelecek için kaygı yaratmaktan da geri kalmıyor...