ermeni malları

• 1915'teki tehcir kararıyla sürülen ermenilerden arda kalan ve yeni kurulan cumhuriyet'in zenginlerine sermaye olacak, gasp edildiği halde sahiplenilen ermeni menkul ve gayrimenkullerinin genel adıdır.
  
  tehcirle beraber soykırımla cezalandırılan ermeniler bu dönemde bir de emval-ı metruke kanunu ile gasp edilmiş mallarını geri almaları imkansız hale getirilmiş, sonuçta devlet hukuken ermenilerin kendi mallarını geri almalarını engelleyerek, gaspı da kanunlaştırmıştı. böylece devlet ermeni sermayesinin gasp ile türk'e transferini garanti altına almıştı.
  bugun hala eskiden ermenilerin yaşadığı muhtelif yerlerde ve onların mal ve mülkleri üzerinde tasarrufta bulunulmakta. hatta bazıları üzerinde oturdukların mülkün ermeni malı olduğunun dahi farkında olmamaktadır.
  ittihat ve terakki zihniyeti, türkleştirme projesinin, sermaye transferi ayağını oluşturan bu durumla, başkasının sırtına basarak yükselmiş ve bugün marka olmuş türk aileler de var.
  
  bu bapta, maraş'ın; kahramanmaraş'a, urfa'nın; şanlıurfa'ya, antep'in gaziantep'e terfi etme meselesi ise çok daha trajiktir:
  
  bu iller 1918'de ilk kez ingiliz işgaline uğradıklarında yöre halkı hiç direnç göstermemiş ve dokuz aydan fazla ingiliz işgali altında kalmıştı. ancak hemen ardından 1919'da ermeni lejyonların da dahil olduğu fransızlar'ın gelişiyle iş değişmiş ve bu iller olağanüstü bir savunma uygulamıştı.
  
  ermenilerin gelişiyle 1915'ten önce nüfusunun büyük bir çoğunluğu ermenilerden oluşan bu illerde, oldukça yüklü miktarda ermeni mal ve mülkü el değiştirmiş ve gaspa uğramıştı. fransızlarla geri gelen ermenilerin haklı olarak gasp edilen mallarını geri isteyecekleri kanaati, bu illerin işgale direnmesine neden olmuştu.
  
  ingilizi gayet hoş karşılayan halk, fransıza karşı adeta kahramanlık destanı yazmış ve bunun hiç unutulmaması için de devlet tarafından isimlerinin önüne; kahraman, şanlı, gazi gibi sıfatlar almaya layık görülmüştü.
  
  bugün hala türkiye, onca yaşanan acıya inat, tazminata uğrayabileceği endişesiyle soykırımı inkar etmeyi devlet politikası haline getirmesinin en büyük nedeni de bu ermeni malları meselesidir.
• ingiltere, fransa, almanya, rusya ve abd kışkırtmasıyla birbirini kıran anadolu halklarının, türk, kürt, ermeni, süryani ve sair etnik ve dinsel unsurun canıyla kıyaslanmayacak kadar kıymetsizdir. ölü çocuk bedenleri ile bir tutulmayacak kadar değersizdir.
  
  ha mevzu menkul ve gayrimenkuller ise, bir zahmet balkan savaşları sonrasında balkanlardan, rus zulmü sonrası kırım'dan ve kafkasya'dan, ingiliz, fransız ve italyan işgali sonucu arabistan ve afrika topraklarından göçe mecbur bırakılan, canları ve malları gasp edilen osmanlı devleti vatandaşlarının mülkü de bahis konusu olsun.
  
  ama olmaz. türk'ün, çerkes'in, çeçen'in, tatar'ın, arnavut'un, boşnak'ın, laz'ın, yörük'ün ve daha düne kadar kürt'ün hakkı mevzu bile olmaz. varsa yoksa ermeni, süryani, yezidi!
• rum mal varliklari gibi, ermeni mal varliklari da sahipleri yurtlarindan suruldukten sonra, yeni kurulan bir devletin ilk burjuvazisini olusturmakta birinci dereceden etkili oldugundan uzerinde pek yazilip cizilmemis hususlardir. ha keza gunumuz turk dis politikasinda soykirim/katliam mevzuunun bu derece hassas olmasinda da onemli rol oynar. osmanli devletinin son donemlerindeki turkcu politiklarin neredeyse bire bir turkiye cumhuriyeti ulus devletinin kurulusuna da tasinmis olmasi tesaduf degildir; turkiye'deki azinlik paranoyalari da. "milli" sermaye boyle boyle yaratiliyor iste, yoksa on yilda on bes milyon genc topraktan cikmiyor.
• #36359904
• (bkz: atatürk'ün cephede karda yatan fotoğrafı/#44061990)
• "malatya’daki ermeni mallarını kim aldı?" sorusunun cevabı şurada parsel parsel verilmiştir.
• günümüzde de talanı hala sürmekte olan mallardır. sözkonusu haberdeki yetimhanedir üstelik, hani bize nasıl taşfırın delikanlı olduğunuzu anlatmak için yetim hakkından girip fırat kıyısındaki koyundan çıkarsınız ya, oradaki yetim işte. sahiplerini öldürüp üzerlerine oturulduğu yetmez, kamulaştırmaya tenezzül bile etmeden cumhuriyetin en önemli binalarının üzerlerine dikildiği yetmez, büyük dramın 100. yılında hala daha kalan 3-5 ermeni de kaçıp gitsin, arada yandaşlarımız da nasiplensin diye devlet eliyle el konulup dağıtılan yetimhane. siz ve karun kadar zenginleştirdiğiniz yandaşlarınız avm, otel, rant düşleri görürken üç otuz paraya çalışan işçiler ekmeklerinden olmayı göze alıp biz burayı yıkmaya ortak olmayız diye iş bırakmışlar. hep zenginlik düşmanlığı işte bunlar.
• (bkz: sonra faşist deyince kızmaca ağlamaca yok)
• (bkz: emval-i metruke defterleri)
• türkiye proleteryası tarafından el koyulmuştur. ^*