• sabahın en erken saati de, gecenin en kör saati de olsa oturmanın hayal olduğu otobüslerdir... günün hareketli saatlerinde (ki eryamana giden yeşil otobüsler için bu saat 08.30 ile 21.30 arası oluyor) otobüste ayakta duracak yer bulmanız bile mucizedir... kızılay'dan tamamen dolu bir şekilde yola çıkan eryaman otobüsleri, yolda bir o kadar daha yolcuyu alarak bir mucizeyi gerçekleştirirler; ki bu başarıdaki en büyük pay eryamana giden yeşil otobüslerdeki muavinlere aittir... "bağyaaan arkaya doğru yanaşır mısın, ben orda bir kişilik yer görüyorum... "beyfendi biraz daha yanaşın ama, bak yolcu kapıya sıkıştı..." gibi motive edici sözlerle başardıkları bu büyük mucize sayesinde yolcular tek ayak üzerinde fermantasyon yaparak eryaman'a ulaşırlar...
  • eryaman'dan taşınma sebebim olan otobüslerdir.
  • (bkz: #9189995)
  • arabam olmadığı günler* eve gitme yolunu gözümde büyütmeme nedendir bunlar.

    fakat son zamanlarda biraz düzeldiler gibi, olumsuz cevaplarda kükremiyorlar. mesela geçenlerde başımdan şöyle bir şey geçti.
    m: muavin
    b: ben*

    m: ilerleyelim bıdı vıdı gerileyelim cart curt...
    b, duymazdan gelir.
    m: ilerleyelim, kasketli beyefendi evet sağlı sollu.
    b, ses yok
    m: ya takım elbiseli abi allaaaaşkına ne var yanında ilerlesene
    b: bir şey yok ama bir insanın sığabileceği yeer de yok.
    m: ha he ne nası bişiler bişiler
    b: isterseniz yer değiştirelim!
    m: eheuehau yok abi yok falan filan.

    görüldüğü üzere sabahtan akşama kadar orada ilerleyelim muhabbeti yapan yarı psikopat bu arkadaşlara farklı yaklaşıldığı zaman farklı sonuçlar elde edilebiliyor.
  • şu sıralar demokratik tepkilerini koyan arkadaşların geçmiş icraatlarından biri aşağıda. plakaya özellikle dikkat istiyorum.
    http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/…er.aspx?id=3986438
  • sardalya kutusuna istif edilmiş balıklar gibi hissedersiniz kendinizi. otobüsün içinde en rahat olan şüphesiz ki biletçi ve şofördür. elleriniz cama yapışmış vaziyettedir hatta cam gözlerinize mercek görevi görür. toplama kampına insan götüren trenleri andırır. yanınızdan geçen arabalardaki insanların acıyan bakışlarına takılır gözleriniz. kafile halinde binmişseniz bir nebze olsun yaşanılan işkenceyi hafifletir. son otobüsün erken saatte bitmesi de ayrı ele alınması gereken bir konudur. az binilmesine rağmen güzel anıları vardır yine de, eryaman'da yaşamadığım için biliyorum.
hesabın var mı? giriş yap