evimde

• paroles'den bir jacques prévert şiiri.^*
  
  geleceksin evime
  aslında benim sayılmaz bu ev
  ve kimindir bilmem de
  öylece giriverdim bir gün
  kimse yoktu içeride
  sadece beyaz duvarda asılı kırmızı biberler.
  uzun süre kaldım bu evde ben
  kimse gelmezdi
  oysa ben günlerce
  ve günlerce
  seni bekledim.
  
  bir şey yapmazdım
  yani öyle önemli pek bir şey yapmazdım.
  sabahları bazen
  hayvanlar gibi böğürür
  eşekler gibi anırırdım
  var gücümle.
  
  ve de bu hoşuma giderdi
  
  sonra ayaklarımla oynardım
  hem ayaklar pek akıllıdır
  uzaklara gitmek isterseniz mesela
  alır götürürler sizi uzaklara
  yok, evden çıkmak istemediniz mi
  ayaklar da kalır evde eşlik eder size
  hem de müzik olunca ayaklar dans eder
  öyle ya ayaklar olmadan dans edilmez.
  
  ah! insanların sık sık yaptığı gibi aptalca
  ama hakikaten aptalca laflar etmek için
  ispinoz gibi neşeliyim gibi deyimler uydurmalı
  ama ispinoz öyle her zaman neşeli midir ki
  neşeli olduğu zaman neşelidir
  üzgün olduğu zaman da üzgündür
  ya da ne neşeli, ne üzgündür
  yahu ispinoz tam olarak nasıl bir kuş biliyor muyuz ki?
  hem asıl adı ispinoz bile değildir ki!
  insanın kendisidir kuşa ispinoz
  ispinoz ispinoz ispinoz diyen
  
  ne tuhaftır şu isimler
  göbek adı victor'dur martin hugo'nun
  napoleon da bonapart'ın,
  niye öyle de böyle değil?
  
  bonaparte'ın bir sürüsü çölü geçiyormuş
  imparatorları bir deveymiş
  bir yük beygiri varmış, bir de müşterek bahisçiler
  ve uzakta üçgöbekadlıbiradam
  dörtnala giden
  adı tim-tam-tommuş
  ama soyadı yokmuş
  
  daha uzakta bilmemkim varmış
  daha da uzakta bilmemne varmış
  sonra
  ve sonra
  aman
  
  ne olacak ki bunların hepsi olsa?
  geleceksin evime
  düşündüğüm başka şey var
  ama aklım hep bunda
  ve girince sen evime
  soyunacaksın
  çırılçıplak ve hareketsiz duracaksın karşımda
  beyaz duvara asılı kırmızı biberler gibi.
  
  sonra uzanıp yatacaksın
  ve sonra ben gelip yanına uzanacağım
  böyle işte
  benim evimde
  hani aslında benim olmayan
  sen de olacaksın.
  
  yves montand yorumu