• etrafımdaki bir çok çiftte gözlemlediğim hadise. birbirlerini çok iyi tanımadan ya da tanıdığını sanarak evlenip hemen çocuk yapan insanlar yıllar içinde çok farklı olduklarını fark edince çocuk üzülmesin, ev dağılmasın gibi sebeplerle olmayacak bir ilişkiyi süründürüp sürekli kavga ederek psikolojisi bozuk çocuklar yetiştiriyor ve mutsuz yaşıyor. çocuğu olduğu için evliliğini bitiremiyor. bir kısmı da çocuğu olsun diye evleniyor. kaşına gözüne bakıp bundan güzel çocuk çıkar diye adamla evlenip çocuk doğurduktan 6 ay sonra boşanan tanıdığımız var. şimdi kim diyebilir ki ben evlenmeden çocuk doğuracağım, bakacağım? sırf çocuk için kurulup dağılan yuvalar da söz konusu.
  • ömür tüketmektir.
    bir ömür katlanamayacağın biriyle de çocuk sahibi olmak nerden baksan ya abazalık ya da salaklıktır.
    ne aceleniz var oğlum.
    bu ülkede iki kahve içmeden,başbaşa yemek yemeden evlenen insanlar var.
  • (bkz: çocuk var diye boşanmamak)
    (bkz: aramaya inanmak)
  • bir insanın kendisine yapabileceği en büyük kötülüklerden biridir.
    huzursuz evliliğinizi uğruna sürdürdüğünüz çocuk da bundan zarar görür. küçük de olsa, bunu dile getirmese de, siz hiç farkında değil sansanız da evin içindeki negatif elektriğin ona yansımaması mümkün değil. sürdürülmesi mümkün olmayan evlilikler çocuk uğruna devam etmemeli. çocuğunuzu da sizden talep etmediği bir borcun altına sokmayın. yıllar sonra yıpranmış sinirlerinizle, taşmış sabrınızla çocuğunuza ben senin için nelere katlandım derseniz katlanmasaydın der.
  • katlanmaz anacığım boşuna uğraşma var git mahkemeye özgürlüğüne kavuş. çocuk yine senin bak
  • çok yakın arkadaşlarım ikisi de.. hedefleri olan, kariyerli, güzel insanlar. hamilelikten öncesinden başlayan sorunlu evliliklerini çocukla taçlandırdılar. yaş geçiyordu, acaba çocukla toparlanır mıydı durum..
    yavrum doğdu.. bir gün huzur görmedi o evin içinde. bolca iletişimsizliğin olduğu ( korkak alıştırmayın, kelime konuşmuyorlar), birinin ak dediğine diğerinin kara dediği , çocuğun hangisinin doğru olduğunu sürekli sorgulamak zorunda olduğu tam bir tımarhane evleri. üzerine bir de üstün zeka sendromu eklenince huysuz, uyumsuz, kavgacı, korkunç bir şey oldu. yavruş 4 yaşında falandı. yaptıkları hataları fark edip pedagoga gitmeye karar verdiler. adam anında anladı tabii sorunun bunlardan kaynaklandığını ve çocuğu görmeyi kabul etmedi. uzunca bir süre bunlarla uğraştı , ancak başaramadı. şu an ayrılma sürecindeler. ancak bir çok şey için çok geç. yavruş 6 yaşında ve bugüne kadar yaşadıkları yüzünden çok zor bir hayatı olacak.
    hiçbir çocuk huzursuz bir ortamda büyümeyi hak etmez. birbirini gerçekten seven ve anlayan anne babaların arasında gerçek şeyleri görerek büyümeli çocuklar.. saygıyı, sevgiyi şeklen değil fiilen görmeliler. hissetmeliler herşeyden önce. herşeyi hissediyor, anlıyorlar emin olun. kendi güçsüzlüklerinize kurban etmeyin çocuklarınızı. daha iyisi herkes için her zaman mümkün.
  • yer yüzünün en zor durumlarından biridir, yaşadım oradan biliyorum. sağlıklı ve mutlu bir aile ortamı sunamadıktan sonra bir arada durmak herkese eziyettir. çocukların annesi ve babasıyla ayrı ayrı, kaliteli ve güzel vakit geçirmeleri tercih edilesi bir durumdur.
  • insani bilimler üzerine yıllardır çalışan biri olarak çocuk için derhal boşanılmasını tavsiye edeceğim arafta kalma halidir. tek ebeveynli bir ailede yetişmek olası ki mutsuz bir anne babayla yaşamaktan çok daha evladır. en kötü yanı ise ileride bu çocuk mutsuz bir evlilik yaptığında bunu kanıksamış zaten evliliğin böyle bir şey olduğu düşüncesini içselleştirmiş ve mutsuz yaşamını kabullenmiş olacaktır. çocuk hakları ihlalidir zannımca. her çocuğun mutlu bir ailede yaşama ve mutlu bir ailenin nasıl olması gerektiğini deneyimleme hakkı vardır. yapılmamalıdır.
  • kavga da etseler birbirlerini çok seven bazı çiftlerin boşanmamak için sığındıkları bahane olarak da gözlemlediğim durum.
  • çoğunluğu elalemin ağzı kapansın diye evlenen insanlardan oluşmaktadır
hesabın var mı? giriş yap