fantastik çocukluk hayalleri

• mutlaka görünmez adam olmayı da içinde barındıran geniş hayal gücü ürünü hayaller
• çocukken kurulan ve genelde basit ama uçuk olan hayallerdir. neyin gerçekleşip gerçekleşemeyeceğinin tam olarak belirlenemediği bu dönemde çocuk zamanı durdurup, heykelleşen insanların arasında gezinmek gibi hayaller kurabilir. daha uçuk olanı ise heykelleşen insanların donlarını indirip zamanı tekrar eski haline getirmek ve olacakları izlemek istemektir. (bkz: ben)
  
  bunun yanında görünmez adam olmak, uçarak okula gidebilmek (işe bak uçabiliyorsun ama tek yapmak istediğin okula gitmek), cebe sığabilecek kadar küçük olmak gibi değişik versiyonlar da var tabi.
• maaşı çikolataya gofrete yatırmak
• fame city'de yaşamak,uçan balonla seyehat etmek,uçurtmaya tutunup uçmak,varyemez amca'nın para dolu havuzuna onun yaptığı gibi dalış yapmak.
• saylangozların geceleri kabukalrından cıkarak kocaman canavalar oldugunu gormeyi hep istemisimdir...
• küçücük, yeraltındaki bir evde yere dökülen kuru bamyalardan beliren cadı, 30-40 metrelik devasa dalgaların yazlık evimizi suların altında bırakması, beni kovalayan tornado gibi rüyalarda şekillenen hayallerim...
• tatlı cadının yerine geçip zamanı durdurmanın, bu sayede işlenen ufacık, zararsız kabahatleri unutturmanın da dahil olduğu umut dolu pembe hayaller. ne acıdır ki, öyle bir yetiye büyük hatalı büyük insanlar olarak asıl şimdi sahip olmak gerekirdi.
• cizgi film studyosunda calismak. var bu isi yapan insanlar, gercek bisi bu, fantastik olmamaliydi ama boyle amaclar feci desteklendigi icin oldu iste.
  bi de ellerimi birbirine kenetleyip aralarinda biraz bosluk biraktigimda alev topu, su topu falan yapabilmek isterdim, millete atcaktim oyle ama o da olmadi.
• tabi ki akülü araba. altına çekiceksin bi tane üstü açığından. turlayacaksın sokaklarda, yanında manita. hayalde kaldı ne yazık ki.
• kimsenin olmadigi bir dunyada tek basima, dertsiz-tasasiz yasamak.
  
  ama oyle bir dunyada yiyecekleri yetistiren, ayakkabilari yapan ve cok sevdigim arcade oyun makinelerini ureten insanlara da ihtiyacim vardi. hayalime bir kisiyi daha eklemeyecek kadar uzaklasmak istiyordum insanlardan; bu yuzden hayal ullkem neverland'i, "su andaki gibi; yollarin, dukkanlarin, bisikletlerin... hazir oldugu, benden baska kimsenin olmadigi bir dunya" olarak revize ettim.
  
  buyuyunce kaybolan cocukluk hayallerimizi askla, muzikle filan idare ediyoruz. bu yuzden buyukken yasanan hayal kirikliklari, cocukken yasananlara benzer etkiler yaratiyor insanin uzerinde.