• fenerbahçe'li olmayan bir bebeğin yürümekten sonra öğreneceği şey. konuşulanları anlaması değil sadece etraftakileri gözlemlemesi yetiyor.
  • fenerbahçeye duyulan nefrettir, en hafif tabiriyle antipatidir.
    tanımdan sonra açıklamalara geçebiliriz.
    efenim, türkiye'de tüm takım taraftarları başka bir takımı, kendi takımına rakip olmadığı sürece sever, destekler, meğer ki bu bir fenerbahçe taraftarı veya fenerbahçe'ye rakip bir takım taraftarı olmasın. yani değişkenlerden biri fenerbahçe olduğu taktirde bir antipati ortaya çıkıyor. şimdi fenerbahçeli arkadaşlarımız diyecekler ki işte büyük takımı herkes kıskanır, cart curt. değil efendim, öyle değil. tam da bu tutumunuz yüzünden antipatik oldunuz ve olmaya devam ediyorsunuz. elitist, soyutlanmış, burnu havada, kibirli olduğunuz müddetçe de bu etiket üstünüzden çıkmayacak. en sevilmeyen takım olacaksınız. "seveni çok sever sevmeyeni hiç sevmez" takımı olacaksınız. hiçbir zaman, "aslında x takımlıyım ama fenerbahçeye de sempatim var" gibi bir cümle duyulmayacak bir vatandaşımızın ağzından. çünkü sizin yöneticileriniz hakemle oynuyor, hakem odası basıyor, birilerini baskı altına almaya çalışıyor. futbol camiasında mafya yönetici yok mu? elbette var. ama siz futbol mafyası olarak çalışıyorsunuz. mafyavari davranışlarınızı futbola alet ediyorsunuz. yenilmeyi hazmedemiyor, her rakibinize çamur atıyorsunuz. size göre sizin galibiyetlerinizin tamamı haklı, rakiplerinizin galibiyetleri ise şaibeli, rakiplerinizin rakipleri sizin aleyhinize maç satıyor, federasyon sizin aleyhinize çalışıyor, hakemler de aleyhinize, rakiplerinizin tüm penaltıları irdelenmeli, belki ligimizi dış mihraklar idare ediyor, belki de uzaydan bilinmeyen bir güç bizi kendine doğru çekiyor, belki de sizde büyük bir şizofreni var, kimbilir?

    sonuç olarak fenerbahçeli arkadaşlarım, epi topu spor müsabakası, kendinizi bu kadar kasıp da gaz yapmayın. hayatı biraz föltek bırakın.
  • öyle bir nefrettir ki bu, nedense fenerbahçe her başarılı olduğunda ısıtılıp ısıtılıp gündeme getirilir.
    öyle bir nefrettir ki bu, kendine büyük diyen kulüplere ortak pankartlar yaptırıp, maça çıkartır ve fenerbahçe karşısında cephe aldırır.
    öyle bir nefrettir ki bu, bir büyük kulüp başkanına "kupayı biz alalım, siz de şampiyon olun" beyanı verdirir.
    öyle bir nefrettir ki bu, haluk ulusoyları, mesut yılmazları, sinan enginleri, mehmet ağarları unutturur.
    öyle bir nefrettir ki bu, memlekette ipini koparan tüm güruhları aynı çatı altında toplar.
    öyle bir nefrettir ki bu, bedava kombineli paralı askerleri tribünlerinde hala arzı endam ederken, mafya ve fenerbahçe'yi aynı cümle içinde kullandırır.
    öyle bir nefrettir ki bu, 20.000 kişilik stadın tüm koltuklarını kırdırır, stadı yangın yerine çevirtir, tüm sahanın şişe sularıyla yıkanmasına sebep olur.
    öyle bir nefrettir ki bu, futbol, basketbol, voleybol gibi branşlarda fenerbahçe'nin gerisinde kalanların ezikliğinin dışa vurumudur.
    ...
    ..
    .

    uzaklarda aramaya gerek yok bu nefretin sebebini.
    trabzonspor fenerbahçe'den nefret eder çünkü nasıl koydu aykut kocaman bestesi hala kulaklarında çınlar.
    beşiktaş fenerbahçe'den nefret eder çünkü tribünsel anlamda rekabet vardır.
    ve galatasaray... galatasaray fenerbahçe'den nefret eder çünkü tarihinin her döneminde, her branşta ezilmiştir fenerbahçe karşısında. uefa kupasını aldığı sene, "kalenize pota kuracağız" çıktıkları maçta bile boyun eğmişlerdir fenerbahçe'ye.
    onlar stat maketleriyle uğraşırken fenerbahçe 55.000 kişilik stadında maça çıkmıştır. daha ben ne diyim.

    ya da, birşey daha diyim; (bkz: nefret ederseniz ekime etmezseniz kasıma kadar)
  • "kendi kimligini ötekinin varlığına göre konumlandırmak hastalıktır. kimliğini yaşatman için sana bir düşman gerekiyorsa, senin kimliğin hastalıklıdır." hrant dink
  • dünyada duyulması gereken onurlu duygulardan biridir
  • fenerbahçe'ye duydukları nefret kendi takımlarına duydukları sevgiden katbekat fazla olan güruhun sürekli güncel tuttuğu ruh hali.

    (bkz: ezilenlerin sosyalist platformu)
  • fenerbahçe'ye karşı oluşan duygudan ziyade herhangi bir takımın kendilerini diğer takımlardan üstün görmeye başlamasıyla kendilerine karşı başlayan antipatikliğin zamanla nefrete dönüşmesidir.
  • fenerbahçe'yi fenerbahçe yapan nedenlerdendir..
    (bkz: siz on yediniz ben tek)
    (bkz: yalansa yalan de)

    edit: nefretin entry'e hissettirilmesinin verdiği gazla;
    şampiyon fener en büyük fener alkışlayın bre breler
  • futbolla ilgim fazla olmamasına rağmen birkaç senedir benim de sahip olduğum nefret türü. kardeşim bu kadar adam sizi sevmiyorsa bir bakın biz nerde yanlış yapıyoruz diye. bu kadar antipatikliği başarılarınızdan dolayı topluyorsunuz sanıyorsanız yanılıyorsunuz, zira bu nefret yirmi yıl öncesine kadar hiç yoktu bile, o zamanlar fenerbahçe başarısız bir takım mıydı ki nefret edeni kıskançlık edeni yoktu? tam tersine daha başarılı, türkiye liginde ve kupalarda kazanan bir takımken ne oldu da insanlar sizden bu kadar tiksinti derecesinde nefret ediyor bir düşünün bakalım. gerçi bunu da şu son yirmi senedeki görüntünüzde, kendinizce başarı kabul edersiniz ya neyse. allah akıl fikir ve acil şifalar versin...
hesabın var mı? giriş yap