fields of the nephilim

• en gorkemli gothic rock gruplarindan biri. sisters of mercy'in üvey ikizi sayilir ama ona gore daha karanlik ve serindir. "downrazor" ve "the nephilim" albumlerini dinlemeden goth hakkinda fikir yurutmek eksik kalir, yersiz olur.
• doom metalin ilham kaynaklarindan biri olan grup.tam bir gothic rock havasi da ta$imaz zaten.last exit for the lost $arkisi veya downrazor albumu,ba$langic icin guzel bir secimdir.
• (bkz: moonchild)
• dünyanın en özgün gruplarından biri. müzik ancak bu kadar sade, aynı zamanda da zengin olabilir. the nephilim adlı şahesere hayat vermişlerdir. konser performansları görülmelidir, dinlenmelidir, dinletilmelidir. gelecek kuşaklara aktarılmalıdır. düğünlerde çalınmalıdır, ders olarak okutulmalıdır. yurt genelinde fields of the nephilim günü kutlanmalıdır, o gün resmi tatil olmalı, radyoların başka birşey çalmaları yasaklanmalıdır. milletvekili olma şartlarına "en az 3 adet fields şarkısının sözlerini biliyor olmak" eklenmelidir.
• in the year 2525 kavirlariyla zortlatan, kokleten elemanlar.
• 2012 yılının ilk yarısında “ceromonies” isminde bir live albüm yayınlamayı planlayan ingiliz gothic rock grubu.
  http://electrogothx.blogspot.com/…den-seremoni.html
• elizium albümleri goth rock için olmasa da genel olarak hakettiği değeri görememiş grup. bu müziğin bursa'ya yakıştığını düşünen yalnız ben değilmişim. bunu she past away albümlerinde dinleyerek görmek gerçekten güzel.
  
  ayrıca elizium albümlerinin son iki parçası albümün de üstüne çıkıyor bana göre.
• fields of the nephilim, sanıyorum ki belirli aralıklarla 17-18 yaşımdan beri dinlediğim bir grup. goth rock denen gayya kuyusundan yıllardır çıkamıyorsam, müsebbibi onlar olabilir. yani the sisters of mercy ya da erken dönem the mission'dan çok daha önceleri nephilim, özellikle de elizium albümünü dinlediğimi hatırlıyorum. öyle ki audiogalaxy'den sadece bu albümü -bir internet kafede- indirdiğimi ve bu sekiz şarkıyı -tabii ki random bir şekilde- o gün cd'ye yazdırdığımı hatırlıyorum. işin güzelliği, hiç olmazsa albümün son iki parçası art arda sıralıydı.
  
  şimdilerde insanlar bu tarz müzikler dinlemiyor. yani, çok eski moda kaldı bu janr. bugün she past away diyoruz ama o bile goth rock değil. darkwave, en azından alternatif kitle açısından karşılık bulabiliyor. salt ya da saf goth rock'ın alıcısı, belli bir yaşın üzerindeki insanlar. post-punk yollarına çok fazla girmeyen, darkwave ya da daha (bunu kötü anlamda asla söylemiyorum) leş bir tür olan deathrock'a pek hatta hiç bulaşmayan bir goth rock. gotiklik değil, goth rock.
  
  evet bir teatral hava var, ama salt karizmadan meydana gelen bir fenomen. post-punk ya da darkwave grupları karşınızda çalar, onlara dokunabilirsiniz. goth rock gruplarının sahnesi yine karşınızdadır, ama sahnesi sizden yüksektedir. onlara uzaktan bakabilirsiniz, dokunmanız söz konusu değildir. post-punk'ta sahneye atlayabilirsiniz, goth rock'ta huşu içinde, sisli sahneyi izlersiniz. sisli ve siyah ışıklı sahneyi. büyük fötr şapkalı adamlar size kendi şarkılarını, belli bir 'cool'luk içinde çalar. onlar enstrümanlarına sonuna kadar hakimdir. post-punk'taki gibi yanlış nota bassa da kabul görmez.
  
  fields of the nephilim, goth rock yapar. bu yüzden 80'lerdir. bu yüzden klasiktir. yani özeldir. yukarıda da denildiği gibi özgün ve özneldir.
• tekrar sardığım grup. müzik, şarkı sözleri şairane, konseptler efsane. "ceromonies"i kulaklıkla dinlerken izleyin, mimik ve jestlere kadar müthiş. saklı düşlerin en derin gölge yanı, deyim yerindeyse "rezonansa geçip senkronize olduğum" güzelinden ekip...
• daha erken keşfetmediğime yandığım grup. lise dönemimde bilseydim kişiliğime büyük ihtimalle goth olarak devam ederdim. şu aralar albümlerini keşifteyim. from the fire şarkısına fena sardım.