foma fomiç

• stepançikovo köyü adlı dostoyevski romanında tüm romanın ağırlık merkezinde bulunan karakterdir. yazıldığı haliyle bile ayaklı bir orospu çocuğudur kendisi. öyle tamburam ne anüs halleri vardır ki, küçücük bir çocuğun doğumgününde ağlayıp bugün benim de doğumgünüm diyebilir. tüm kitap insanı deli eder.
• ara sıra rastladığım ancak çok çok iyi tanıdığım mendeburlardan. o mendebur ki, mağdurluğunun kutsallığına inanıp bir insanın evine, yaşamına, karakterine çöngüşüverir, yapışır, bulaşır her yere... böylesine haset, böylesine bedbin, böylesine mendebur az bulunur demek isterdim ama herkesin hayatından illa ki geçmiştir. benim de geçti, bu nedenle henüz başladığım stepançikovo köyü'nü elimden düşüremiyorum.
• tam bir erkek kezbanı.
• böylesine yüzsüz, acımasız, kıskanç, şımarık, huysuz, sığıntı, geveze, gurursuz, bencil, kibirli, kara cahil bir kişinin romanın karakterleri tarafından el üstünde tutulup, ona aziz gibi davranılması, karakterler tarafından taparcasına sevilip, kötü huylarından kimsenin rahatsız olmaması, evde sığıntı olduğu halde evin hatta köyün sahibi gibi davranabilmesini benim mantığım alamadı bir türlü.
  
  adam iğrençleştikçe, karakterler onu daha çok övüp, ona daha çok hayran kalıyor. abartmıyorum. aynen böyle. adam ne yapsa iyilik meleği, dahi, peygamber oluyor çoğu kişinin gözünde. sevmeyenler bile sonradan sevmeye başlıyor.
  
  toplum içinde çoğu şey iyi bir konuşmacı olmakta başlıyor sanırım.
  foma fomiç' in tek meziyeti destan gibi konuşup romandaki karakterleri büyülemekti. işin komiği konuşurken bir tane yararlı, bilgi ya da iyi niyet taşıyan bir konuşması olmayışı. her konuşmasında ya dalga geçer, ya kendini över, ya birisini ya da bir şeyi yeren şeyler konuşur aslında. suçlu ve kötü niyetli olduğu halde, ne yapıp edip karşısındakinin suçlu olduğunu ona inandırıyor. okuyan kişi de sinirden patlıyor.
  
  okurken, evden kovulmasını ya da ölmesini diledim. insanı gerçekten sinirlendiren bir roman karakteri, foma fomiç opiskin.
• bu karakterin gerçek hayattaki karşılığı tuncer ustael'dir.
• beni sinir hastası eden roman karakteridir. etrafımdaki tonla insanı hatırlattı ara sıra. ama ekşide başlık açmışlardır bu karaktere dedim ve yanılmamışım ki epey önce açmışlar. benim için karakterden öteye gitmiştir ve artık bir isim değil sıfattır. bazıları ne kadar da foma fomiç!
  edit: tanım
• uyanık, yarı cahil bir manipülasyon ustası olan ve biraz da karikatürize edilmiş, belagatı kuvvetli dostoyevski romanı karakteri.
  
  her durumu kendi lehine çevirmeyi çok iyi bilir. bilginin ve ahlakın ağırlığını taşımaz ama bilginin ve ahlakın ağırlığını taşıyormuş gibi görünür. gösteriş kaygısı taşır.
• foma fomiç zaten kim ki.
• dostoyevski'nin selo stepançikovo i yego obitatelide yarattığı bu karakterin ismi, rusçada günlük dile yerleşmiş; ikiyüzlü, yalaka, terbiyesiz , beleşçi kişiler için kullanılan bi' nevi kalıplaşmış deyişe dönmüştür.
• türkçe'de henüz bu elemanı tasvir edecek derecede iğrenç bir kelime yok. biz en iyisi şimdilik ona orospu çocuğunun vücut bulmuş hâli diyelim.