from despair to where

• (bkz: nereye kadar)
  (bkz: manic street preachers)
  gold against the soul albümünden james'in^* başta yumuşak yumuşak söylerken birden bağırınır gibi yapmasıyla havasını bulan hoş bir şarkıdır. ardından gelen la tristesse durera ile birbirlerini tamamlarlar denebilir...
  ayrıca richey james'in kaybolmasından^* sonra dergilerde "göndermeli^* başlık" olarak bol bol kullanılmış bir söz grubudur...
  
  "i write this alone on my bed
  i've poisoned every room in the house
  the place is quiet and so alone
  pretend there's something worth waiting for
  
  there's nothing nice in my head
  the adult world took it all away
  i wake with same spit in my mouth
  i cannot tell if it is real or not
  
  i try and walk in a straight line
  an imitation of dignity
  from despair to where
  from despair to where
  
  outside open mouthed crowds
  pass each other as if they're drugged
  down pale corridors of routine
  where life falls unatoned
  
  the weak kick like straw
  till the world means less and less
  words are never enough
  just cheap tarnished glitter
  
  i try and walk in a straight line
  an imitation of dignity
  from despair to where
  from despair to where
  
  a cripple walks in a straight line
  an imitation of dignity
  from despair to where..."
• daha az önce dinlediğim eski bir röportajda da gördüğüm kadarıyla richey kaybolmadan önce de manics'e sürekli soru olarak sorulan ve grubun "amaaan yine mi aynı şey?" tepkisini verdiği cümle...
• (bkz: from safety to where)
• an imitation of dignity gibi muthis bir dizenin ev sahıbısı.
• gold against the soul albümünün en sevdiğim parçası. james dean bradfield pek bi güzel çığırmaktadır bu şarkıda.
• doksanları hem adıyla hem tınısıyla özetleyen şarkı.
• gibson les paul'ün güzelleştirdiği şarkılardan.