• kesin benim :d şimdiye kadar hastanelerde geçirdim yıllar, aylarca geçirilen süreçler, ameliyathane deneyimleri.. kesinlikle ve kesinlikle üstteki yoruma katılıyorum. gülümseyen, teşekkür eden, taktir eden hastalar doktorların gözünde başka oluyor. 2011 yılında beni gören ve tedavi sürecinde bulunan doktor bu sene karşılaştığımızda ben fark etmesem bile gelip 'iyi misiniz' diye sorabiliyor.

    neden bilmiyorum ama ülkemizde insanlar doktor seven ve nefret eden olarak ikiye ayrılmış durumda. ben şimdiye kadar böyle bir durumla karşılaşmadım. bu durum eminim şartlara göre değişiyordur. ancak ben içten bir gülümsemenin, samimi bir ilginin çok şeyi değiştirebileceğine inanıyorum, biliyorum.
  • (bkz: açılın ben doktorum)
    ek mesai mi bu saatte?
  • hayatı boyunca küçük büyük bir sürü hastalıkla cebellesmis biri olarak doğruluk payı olduğunu düşündüğüm bir onermedir.
    ancak hasta olan bir insanın güleryüzlü olması da kolay değildir. sevgili doktorlara duyurulur.
  • bunun bir ilerisi kendi kendini tedavi eden hastadır. doktora hiç iş çıkarmaz, rahatsızlık vermez.
    yıllarca güler yüz göstermiş, teşekkür etmiş bir hasta yakını olarak hiç faydasını görmediğim durumdur. konuştuğu kişinin tavrını, eğitim seviyesini filan hiç umursamayan doktorlarla karşılaştım şimdiye kadar. bir sürü örneği var da en tazesi şudur: doktor bir arkadaşımdan ricada bulundum o da "falanca gün git" diye başka bir doktor arkadaşına yönlendirdi. gittiğimde (bkz: arkadaşın arkadaşı) diyerek güler yüz gösterdim, hal hatır sordum. karşımda yüzüme bile bakmadan "nedir?" diyen bir doktor buldum.
    (bkz: eşeğin hatrı yoksa sahibinin var)
hesabın var mı? giriş yap