gayın

• ayın harfinin, boğazdan balgam getirircesine okunan kardeşidir.
  
  osmanlıcada bu harfe ^*"gayın" dense de araplar "kğay" diye okur bu harfi.
• sessiz bir fonem olup, zaman zaman arapça'dan alınan türkçe kelimelerin sonunda yer alan, ancak kullandığımız alfabede karşılığı olmadığı için yazılmayan ama sanki oradaymış gibi muamele göstermemizi bekleyen linguistik boğulma efekti.
  
  cami, bayi, mevzu kelimeleri ve benzerleri, esasen, bu sesle sonlanmaktadır ve sessiz harfle biten tüm türkçe kelimeler gibi, sesli harfle başlayan çekim ekleri almaktadırlar. zaman zaman karşımıza çıkan "piyango bayii", "merkez camii", "bilmemne mevzuu" gibi yazılışların sebebi, gayın sesidir.
  
  orada olmayan bir sesin, kendisinden sonra gelen eki modifiye etmesi, hem anlamsız hem de yeni-nesle-idrak-ettirilemez bulunmuş olacak ki; son zamanlarda "ıvır zıvır bayisi" kullanımı yaygınlaştırılmaktadır.
  
  edit:
  (bkz: yanılıyor da olabilirim)
  (bkz: hamze)
• arap alfabesinin on dokuzuncu, fars ve osmanlı alfabesinin yirmi ikinci harfi.
• türkçe "g" sesinin karşılığı sayılabilecek harf. lakin mesele bu kadar basit değildir. gayın genellikle arapça kökenli kelimelerde kullanılmakta olup, birebir türkçe'deki g sesini karşılamaz. g harfinin çoğu zaman türkçe karşılığı kef ile gösterilir ki, osmanlıca metin neşrinde ve okumalarında en büyük sorunlardan biri budur. zira, aynı kef gerektiğinde "n" gerektiğinde "k" harfinin karşılığıdır ve bu tip durumlarda iş, okuyucunun tecrübesine, göz alışkanlığına, anlam bilgisine bakmaktadır.