*

  • geçmişe duyulan özlemdir
    #115439258
  • ruhsal olarak hep özlemini doruklarda yaşarım özellikle 5-6 yaş
  • aslında geçmişi özlemiyoruz, geçmişteki “sen-ben-biz”i özlüyoruz.
  • köpekler gibi özlüyorum. ailem,ananem&dedem,kutu i
    gibi olan ferah aydinlik evimiz, mahallem,arkadaşlarım (bekar halleri) sıkıldığımız rutinlerimiz bile ne kıymetliymiş. pandemi başlangıcından itibaren zaten gelecek kimseye yaramadı.
  • 6 şubat 2023 öncesini çok özlüyorum. (bkz: antakya)

    eskiden şehirden kaçmak için çok çabaladım, bunun için değişik deyimlerim oldu. yurtdışına yerleştim, covid yaşandı dönmek zorunda kaldım vs.

    insanın döneceği güvenli bir limanı olması çok güzel bir şey.

    şimdi (bkz: izmir)de yaşıyorum ama beceremezsem, döneceğim bir şehrim yok. insan kendini yersiz yurtsuz hissediyor. sanırım gerçek yalnızlık bu…

    kızdığım, kavga ettiğim, aşık olduğum, sarhoş olduğum, el ele gezdiğim, ağladığım her sokağını özlüyorum şimdi.
hesabın var mı? giriş yap