• 6 haziran 2005 tarihinde piyasaya sürülecek yeni white stripes albümü. albümden ilk çıkacak blue orchid adlı single 30 mayısta piyasada.
  • kötü bir white stripes albümü.ya da önceki albümlere yetişemez diyelim.evet.
  • (bkz: anal)
  • "albüm, türkiye'de equinox müzik tarafından ilk aşamada 100 adet basılacak. "
    (bkz: nasi yani)

    http://www.yeniaktuel.com.tr/non-10304-113-2.html
  • elephant albümüyle hayatinin süksesini yapan white stripes in bence hayatinin sicisini yaptigi albüm olmustur bu get ehind me satan.

    jack white her söylesisinde blues un ne denli hastasi oldugunu, o sarkilarda blues tadini yakalamak icin öldügünü bittigini ve blues un son neferi oldugunu her firsatta dile getirdi, getirmekle de kalmadi, her albümde blues sound u blues ögesi kendini bi öncekine göre daha da belli etti. ama sonucta yine de gitarli davullu gruptu be abi. blues atmosferi icerse de iki cizcizcizciz gitar sesi duyuyoduk, ecnebi nin garage rock dedigi sound kendini söyle ya da böyle asagi yukari her sarkida yine de hissettiriyodu.

    peki bu albüm? bu albüm de blue orchid ve forever for her ü bi kenara koyarsak o da bitmis görünüyor. melodik olarak hic bi özelligi olmayan bi kac piyano tinisi, üzerine at sikine kelebek konmus misali duran kütür kütür davullar, üzerine de yapmacikliga, götünü sikarak yapilmisliga varacak kadar romantiklikte monoton vokaller. ana hatlariyla albüm bu.

    my doorbell ve blue orchid disinda göze carpan sarki yok ayrica. jack white senelerdir diyodu artik albüm malbüm yok hoca, maksimum bi iki albüm daha, ondan sonra tamam diye, jübile vaktinin gelmis oldugu da bu albümde göze carpan diger bi özellik olmustur, böyle ukala müzik elestirmeni gibi 2 veresim 2bucuk veresim gelmistir bu albüme artis artis.
  • the white stripes'in eski albumlerini mumla aratir bir niteliktedir. $arkilar sanki jack white bir akor bulmu$ ustune meg hanfendi bamgum zillere davullara vurmu$ gibi. eski albumlerde de birkac akorla tum $arkiyi goturuyorlardi ve hatta ozellikleri buydu (ben de bunun icin seviyodum) ama bu sefer sanki biraz beceriksizce olmu$. gercekten cok begendigim bir grubun bu derece ozensiz bir album yapmasi ne yazikki beni hayal kirikligina ugratti. yine de instinct blues'u begendim diyebilirim.
  • the white stripes'ın garage rock -new york indie rock sınırlarından çıkarak çok renkli olmaya başlamasının neticesiyle, en basiretli sound'larını yakaladıkları albüm olmuş bu get behinde me satan. jack white'ın vokalinin kendine has telaffuzlarını ve iniş çıkışlarını en iyi bu albümde yakaladığımı söyleyebilirim. albümü beğenmeyenleri birazcık daha farklı müzikler dinlemeye, araştırma yapmaya davet ediyorum. elephant nasıl catchy idiyse bu albüm de o kadar olgun.
  • güzele benzeyen bir albüm. jack white'ın ham yırtıklığı burada da var, ve zaten bu grubu satan da o. kim diyecek ki meg süper davul çalıyo, bu gruba bişey katıyor diye. yalnız tekerrür eden org ritmleri my doorbell dışında ne kadar gerekliydi diye de merak ediyorum. perküsyonumsu bişiler var, sos olsun, tribal olsun diye katılmış, biraz daha bilen birinin eli değseymiş daha güzel olurmuş. neticede white stripes yoktur, jack white vardır.
  • cogunlukla led zeppelin (bkz: instinct blues) (bkz: take take take), kimi zaman da velvet underground (bkz: as ugly as i seem) tadi veren parcalarla bezeli, buna ragmen gayet orijinal ve olgun the white stripes albumu.
hesabın var mı? giriş yap