*

  • dr. dre'nin son protege'lerinden olan compton'lı genç rapçi kendrick lamar'ın 2 gün önce çıkardığı ilk stüdyo albümü.

    karşımızda fazlasiyla kaliteli bir kayıt var. son yillarin en iyi kayitlarindan, ve de gelmis gecmis en saglam debut albumlerinden biri. mixing'i ve sound engineering'i bile buyuk ozenle yapilmis. mid'lerde ve tiz'lerde duyulan ince detaylar ve tum seslerin berrakligi muazzam. özellikle kendrick'in henüz pek genç olduğunu ve bu albümün çok belli etmese de esasında pekala bir konsept albüm sayılabileceğini düşündüğümüzde onun hakkını daha iyi teslim edebiliriz. albümün alışılagelmiş bir intro'su, ya da dinleyiciyi havaya sokacak banger türü bir açılış şarkısı yok; kendrick esere doğrudan bir hikaye anlatarak giriyor ve dikkatle dinlenmesi gereken bu hikaye, albümün ilerleyen şarkılarını yönlendirecek olan olay örgüsünü oluşturmaya başlıyor.

    şarkıların aralarındaki telesekreter kayıtlarına, telefon konuşmalarına, skit'lere ve tüm bunlarda anlatılan öyküye dikkat ederseniz albümün neden bir konsept albüm olduğunu ve bir öyküye sadık kaldığını görebilirsiniz. bu skit'ler ve konuşmalar aynı zamanda albümün oldukça derli toplu olmasını ve normalde kendrick lamar'ın tarzıyla pek örtüşmeyecek şarkılar olan backseat freestyle, poetic justice, swimming pools (drank) gibi parçaların bile hikayeyle ilişkili ve anlaşılır hale gelmesini sağlıyor.

    benim çok hoşuma giden diğer ufak detaylar ise başlığıyla 1994 yapımı sinema filmine göndermede bulunan poetic justice** isimli şarkıda janet jackson sample'ı kullanılması, compton efsanesi mc eiht'in oldukça güzel bir verse okuduğu m.a.a.d city isimli şarkının sonlarında kullanılan 80'ler sonu/90'lar başı west coast sound'u ve kendrick'in son verse'ündeki ice cube göndermeleri, dr. dre ve just blaze'in desteğini alan compton isimli şarkının sonundaki başarılı talk box kullanımı (roger troutman reyise selam olsun) ve albümün genelinde karşımıza çıkan "okul/iş/yolu iyilikten geçen bir hayat" vs. "suç/para/bir an önce gettodan kurtulma" ikileminde sıkışıp kalarak karar vermekte güçlük çeken gençlerinin hikayelerinin the roots'un şaheser albümü undun'ı anımsatması. deluxe edition'daki dr. dre düeti the recipe'nin de bu senenin west coast anthem'larından biri olduğunu da hatırlatalım.

    2012'nin en iyi rap albümü ünvanı için belki killer mike'ın r.a.p music ve nas'ın life is good eserlerinden rekabet gorebilir, ama bana kalirsa ikisini de geride birakir. neredeyse her sarkisi on numara, vasat tek bir parca bile yok. helal olsundur. ayrıca xxl'den de tam not aldığını belirtmem gerek. saheser boyle yapilir, efsane olma yolunda boyle ilerlenir.
  • greatest hits albümü gibi bi şey. her şarkı enfes.
  • son yıllarda rap müziğe gelmiş en yaratıcı konsept albümlerden birisi. dr. dre çıkarır da boş olur mu ? müthiş olmuş gerçekten. kendrick lamar uzun süre kendisinden söz ettirecek, belli oldu. backseat freestyle'ı çok beğendim şimdilik. birkaç dinlemeden sonra albüm kusursuzlaşacak kulağımda. öyle bir albüm çünkü. klasik "zencilerin homie boy hikayelerini" daha detaylı anlatmış kendrick. rhymelar, beatler müthiş.
  • bir türlü beğenemediğim albüm. inanın kendimi çok zorladım ama yok, olmuyor.
  • lirisizmi ve hikayesi ile çok üst boyutlara çıkan muhteşem bir konsept albüm olmasının yanı sıra prodüksiyonu ve daha da önemlisi sound engineering'i ve mixing'i ile adeta ders veren albüm. iyi bir sistemle ya da kulaklıkla flac olarak dinleyin bu albümü, dediğimi anlayacaksınız. hatta o dediklerime gerek bile yok eğer gerçekten dikkatli ve odaklanmış bir şekilde dinlerseniz. ufak dokunuşlar, beat'in ve vokallerin ses düzeylerindeki müthiş uyum, insanı adeta şarkının içine çeken küçük tizler, echo'lar, arka planda kalan enstrümanların kullanımı falan o kadar başarılı ki... hiçbir şey için hak etmese bile bunlar için grammy'leri hak ediyordu lan. üstüne ilk satırda bahsettiğim lirisizm ve konsept de cabası. gerçekten muhteşem bir kayıt. ödülsüz kalması çok ama çok yazık oldu.

    hip-hop tarihinde bazı albümler vardır; sözleri ve prodüksiyonları muhteşemdir fakat gerek bütçe kısıtlamalarından, gerek özensizlikten ötürü biraz önce bahsettiğim sound engineering ve mixing eksikliğinden çok çekerler. en bariz örneklerden biri de kuvvetle muhtemel rap tarihinin en iyi albümü olan nas'ın illmatic'idir. onun kadar muhteşem bir albüm bile bu iki alanda başarılı olamamıştır. işte prodüksiyon bütçesi ve dr. dre'nin sihirli dokunuşu burda kendini belli ediyor. açık ara yılın en iyi albümüydü. grammy sikimi yesin.
  • aralıksız dinlenir.
  • 3 sene sonra bu albüm hakkında bir şeyler yazmak istemiyorum,fakat bu albüme bu kadar az entry girilmesine akıl sır erdiremedim.külttür bu albüm,bundan 20 sene sonra buralar çok değerlenecektir.
  • boyz n the hood,menace 2 society gibi 90'ların ghetto konseptli filmlerini andıran kendrick lamar albümü.
  • ne kadar da güzel albüm.

    --- spoiler ---

    did anybody say dominoes?

    --- spoiler ---
  • yeni keşfettiğim bir albüm, bir haftadır başka bir şey dinlemiyorum.
hesabın var mı? giriş yap