gök yüzünü çevir bana ^*

• leziz bir enver ercan şiiri.
  
  gök yüzünü çevir bana
  
  bende bulduğun benim de aradığımdı
  sarmaşıp inceldiğimiz o nokta
  hadi tut elimden gezdir sokaklarını
  ansızın yakalanan sağnağıma
  
  akşam kendini karartırken geliyorsun
  komşular kimbilir ne diyor
  günü soyunup beni giyiniyorsun
  parmakların ışıkları dinlendiriyor
  
  gök yüzünü çevir bana
  gezinsin tutkunun alevden dili
  uçarken çıkardığın o ses var ya
  bütün sözcüklerin özeti gibi
  
  tanrı bu geceyi korusun
  
  enver ercan, 1990
  (geçtiği her şeyi öpüyor zaman)